มาเฟียเถื่อนคลั่งรัก

10 ฉันอยากได้เธอ

"หลังจากนี้ เลิกยุ่งกับเธอซะ"

เสียงของธาราเริ่มเข้มขึ้น สายตาวาววับด้วยแรงโมโห

"เพราะเธอเป็นของผม ถ้าคุณยังคิดจะวุ่นวายกับเธออีกอย่าหาว่าผมไม่เตือน"

มือเรียวของไอวาที่สั่นระริกอยู่ข้างเขา ค่อยๆกำมือเขาไว้แน่นด้วยความกลัว ธาราหันไปมองเธอริมฝีปากกระตุกเล็กน้อย

"ฮึก! ฮื้อ"

เสียงสะอื้นเบาๆเล็ดลอดออกมาจากลำคอของคนตัวเล็ก ก่อนที่ธาราจะเอ่ยขึ้น

"เธอไปกับฉันไหม"

หญิงสาวสบตาเขา ดวงตากลมใสสั่นระริกก่อนจะพยักหน้าหงึกๆ

"ไปค่ะ หนูจะไปกับคุณ"

ธารายิ้มอย่างพอใจ ชั่วขณะหนึ่งที่ดวงตายังคงมองสบตากับปิติ มันคือแววตาของผู้ชนะ

"แต่คุณธารา..."

"เลิกยุ่งกับเธอซะ"

เสียงเข้มแทรกขึ้นขัดคำพูดของปิติ

"แล้วอย่าหาว่าผมไม่เตือน อย่าให้ผมต้องพูดบ่อยคุณเองก็น่าจะรู้จักผมดี"

สิ้นคำพูดร่างสูงก็จับแขนเล็กของไอวาไว้แน่น แล้วออกแรงดึงเธอเดินออกจากห้องไปทันที

ปิติมองตามแผ่นหลังของทั้งสองคนด้วยความขุ่นเคือง ใบหน้าเต็มไปด้วยอารมณ์ค้างคา แต่ไม่กล้าทำอะไรนอกจากจ้องมองอย่างเครียดแค้น

"คะ คุณธารา"

เสียงหวานดังแผ่วขณะที่เธอถูกลากแขนเดินมาถึงข้างรถหรู แขนเล็กถูกเขาปล่อยออกจากการเกาะกุมทันที พร้อมกับสายตาดุดันที่จ้องมาที่เธอ

"เธอหาเงินแบบนี้ด้วยหรอ ไหนบอกว่าเธอสะอาดไง"

น้ำเสียงของธาราเต็มไปด้วยความผิดหวัง แสดงความโกรธที่พยายามข่มใจ

"หนูแค่อยากได้เงิน หนูก็เลยตัดสินใจแบบนั้นไป หนูไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนั้นกับหนู ตอนพี่บุ๊คบอกหนูเข้าใจว่าแค่ไปนั่งเป็นเพื่อนคุณปิติเฉยๆ"

เสียงของไอ้วาสั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด

"หึ อย่าโง่ไปหน่อยเลย"

เขาสวนกลับทันที ก่อนเอ่ยขึ้นต่อ

"กับผู้ชายอย่างนั้น เธอคิดจริงๆหรอว่าแค่นั่งเฉยๆเขาจะควักเงินให้เธอใช้สบายๆ"

ไอวาก้มหน้าลงไม่กล้าแม้จะเงยขึ้นสบตาเขา สองมือเล็กบีบเข้าหากันแน่น

"หนูขอโทษ ที่ต้องเจอคุณอีกทั้งที่หนูเป็นคนพูดไปแล้วแท้ๆ ว่าหนูจะหลบคุณทุกครั้งที่เจอ แต่หนูก็ยังได้ร้องขอความช่วยเหลือจากคุณ"

เสียงเธอแผ่วเบาราวกับยอมรับความผิด ทั้งที่ในเวลานี้เรื่องนั้นไม่ได้อยู่ในหัวของธาราเลยแม้แต่น้อย เขากลับรู้สึกหงุดหงิดที่เธอมารับงานแบบนี้มากกว่า

พาราสูดลมหายใจเข้าลึกอย่างพยายามระงับอารมณ์

"เลิกพูดมาก แล้วขึ้นรถ"

เสียงเข้มเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบเหมือนบังคับ

"แต่หนูกลับเองได้ค่ะ หนูไม่อยากต้องรบกวนคุณอีก"

คำปฏิเสธของเธอยิ่งทำให้เขาไม่พอใจมากขึ้น ทั้งที่เขาเพิ่งช่วยเธอออกมาจากตาแก่หัวงู แต่เธอยังอยากที่จะหาทางกลับเองทั้งที่รู้ว่าไม่ปลอดภัย

"ฉันบอกให้ขึ้นรถ"

เสียงของเขากดต่ำ ดวงตาคมเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

ไอวาเงียบก่อนจะพยักหน้าเบาๆ

"ค่ะ"

ร่างบางเดินขึ้นรถอย่างเชื่อฟัง โดยไม่กล้าแม้แต่จะปริปากพูดอะไรอีก

ธาราหันไปมองลูกน้องที่ยืนอยู่ด้านหลังรวมถึงกรด้วย เขาพยักหน้าเป็นสัญญาณบอกให้พวกนั้นแยกย้ายไปนั่งรอ ไม่ต้องขึ้นรถมาในตอนนี้ ก่อนที่เขาจะก้าวขึ้นรถตามเธอไป

กรก้มหัวลงเล็กน้อย ก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ไม่ไกลจากรถมากนัก

สายตาคมดุของธาราจ้องใบหน้าเธออย่างนิ่งเฉย ไม่ละจากใบหน้าของเธอเลย

"เอ่อ เรากลับกันเลยมั้ยคะ"

เสียงไอว่าเอ่ยเบาๆ พยายามหลีกเลี่ยงสถานการณ์ตรงหน้า

ธาราไม่ตอบเขาเพียงเลื่อนตัวเข้าใกล้เธอช้าๆ ใบหน้าหล่อคมโน้มลงมาชิด ดวงตาคมจ้องมองเธอนิ่ง

"เธออยากได้เงินเท่าไหร่"

เสียงเข้มเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

"หนูไม่ต้องการแล้วค่ะ"

ไอวาหลบสายตาตอบเสียงสั่น

"ฉันถามว่าเธออยากได้เงินเท่าไหร่"

เขาย้ำอีกครั้งพร้อมโน้มหน้าเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น กลิ่นน้ำหอมเฉพาะตัวของเขารอยปะทะจมูกเธอ

ไอ้วาหันหน้าไปอีกทางอย่างอึดอัด สายตามองเลยไปยังเบาะรถด้านหน้า หวังจะเห็นคนขับรถของเขาแต่กลับไม่มีใครอยู่ตรงนั้นเลย

เธอกลืนน้ำลายลงคอ ฝ่ามือชื้นเหงื่อบีบกระโปรงตัวเองแน่น

"ฉันอยากได้เธอ เธอคิดเท่าไหร่"

เสียงเข้มกระซิบชิดใบหูขาว

"หนูไม่ได้ขายตัวนะคะคุณธารา"

เสียงเธอสั่นเครือทั้งกลัวทั้งเสียใจ คำพูดนั้นของเขาเหมือนกำลังดูถูกเธออยู่

ธาราเงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะเอ่ยช้าๆ

"แต่ฉันจะซื้อ"

มือเล็กดันหน้าอกแกร่งของเขาออก

"จิ๊"

มาเฟียหนุ่มจิ๊ปากเมื่อถูกขัดใจจากคนตัวเล็ก พี่คอยเอามือมาดันแผ่นอกของเขาให้ออกห่าง

กลางกายเริ่มปวดหนึบเพราะการได้กลิ่นหอมของหญิงสาว พร้อมทั้งก้อนเนื้อขาวสวยบนอกอวบ ไอวาจัดว่าเป็นคนตัวเล็กแต่มีของมากพอตัว ดึงดูดสายตาของมาเฟียหนุ่มได้เป็นอย่างดี

ใบหน้าคมคายแดงก่ำ เพราะกำลังข่มใจตัวเองไม่ให้อารมณ์อยู่เหนือกว่า ตั้งใจจะพาเธอไปที่คอนโด เขารู้ว่ามันจะไม่จบแค่ครั้งเดียวแน่ เพราะเธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่เขาเคยนอนด้วย เธอมีบางอย่างที่ดึงดูดมากกว่านั้น

"ขยับมานั่งดีๆ"

เสียงเข้มดุให้คนที่กำลังเอนตัวหนี ก่อนที่ฝ่ามือร้อนจะดึงเกาะอกให้หลุดลงมายังด้านล่าง สองมือกรอบประคองเต้าใหญ่ดันขึ้นมา ก่อนจะงัดคว้านมันออกมาด้วยความชำนาญ

"ว้าย!! คุณธาราไม่นะคะ"

มือเล็กผลักดันแผ่นอกของเขาพร้อมดิ้นพล่าน แต่ถึงแบบนั้นเขาก็ยังนิ่งเฉย

"คุณธาราคะไม่นะคะ"

"อยู่เฉยๆถ้าไม่อยากเจ็บตัว"

เสียงพล่ากระซิบที่ข้างใบหูขาว ทำเอาคนตัวเล็กขนลุกซู่

อกสวยที่มีเพียงจุกยางปิดยอดเม็ดบัวไว้ ถูกงัดออกมาอย่างรวดเร็วทั้งที่เธอยังพูดไม่ทันขาดคำด้วยซ้ำ ทำให้ไอวาถึงกับข่มตาปิดเบือนหน้าหนีกัดริมฝีปากแน่น

ลมหายใจร้อนถูกพ่นออกแรงๆ ก่อนมือหนาแข็งทื่อจะยกขึ้นไปผลักศีรษะให้เจ้าหล่อนล้มลงไปอีกฝั่งหนึ่งของเบาะ อารมณ์ในกายที่กำลังพลุกพล่านอย่างหนัก กระแทกลมหายใจเสียงดังหืดหาด

"คุณธาราคะ หนูไม่ได้"

เสียงหวานหยาดเยิ้มที่ขาดห้วงหายไปทำให้ขนกายลุกซู่ รู้ตัวอีกทีร่างกายก็ถูกความหนักของบางสิ่งบางอย่างขึ้นมาทับไว้แล้ว เธอพยายามยกตัวลุกขึ้น พร้อมมือเล็กเกาะกุมเสื้อของตัวเองไม่ให้หลุด แต่แรงที่มีของเธอก็ยังไม่สู้มือข้างเดียวของเขา

พลวด!!

ธาราลืมตาขึ้นมาก็เจอกับสองเต้าตั้งเด่นอยู่ตรงหน้า ความร้อนลุ่มแทบเผาร่างกายให้มอดไหม้ กลางกายหนุ่มถูกกลางง่ามขาบดเบียดทำมันกระตุกหนึกหงักอยู่ภายใน

"อย่าปฏิเสธฉัน เพราะถึงยังไงเธอก็ต้องเป็นของฉัน"

"กรี๊ดดดดดดด"

ไอวาถูกเหวี่ยงลงไปบนบอร์ดนุ่มเต็มแรง ตามมาด้วยแรงแกร่งของมาเฟียหนุ่มที่ยกตัวขึ้นมาคร่อมอย่างอุกอาจ ซุกใบหน้าลงมายังกรีบปากเอิบอิ่ม ที่กำลังกรีดเสียงร้องลั่นก่อนเป็นอันดับแรก ตามมาด้วยฝ่ามืออยาบที่ยกขึ้นมาบีบเห็นขยำเต้านุ่มล้นมืออย่างรุนแรง

ธาราหยัดกายขึ้น กระชากเสื้อเกาะอกบนตัวเธอออกอย่างรุนแรง จนผ้าเนื้อดีฉีกขาดไปตามการฉีกกระชาก ตามมาด้วยกระโปรงสั้นและซับในรวมไปถึงพันธนาการอื่นๆบนกายบาง

"คุณธาราค่ะ! อย่า...!"

"ฉันเตือนเธอแล้วให้อยู่ห่างๆฉัน ฉันตื่นเธอแล้วนะไอวา"

นิ้วร้ายสอดเข้ามาลุกล้ำกลีบดอกไม้งามแดงก่ำ หลุบสายตาเหยียดหยามดูเรือนร่างสวย ผ่านแสงสลัวไม่ชัดก่อนจะเลื่อนขึ้นมายังดวงหน้าหวาน พี่กำลังเอ่ยห้ามเขาไม่ขาดปาก

"ทีเมื่อคืนทำไมไม่ห้าม เห็นครางเสียวจนแทบไม่หยุดปาก"

"อ๊ะ! กรี๊ดดดดดด"

แรงกระแทกเข้ามากลางกายสาวอย่างแรง ทำให้ไอวาที่กำลังปรือตามองเจ้าของสัมผัส เบิกตากว้างกรีดเสียงดังลั่นอีกครั้ง ความเจ็บปวดจากแรงกระแทกเข้าหาของนิ้วแกร่ง ทำให้ร่างกายมันกระตุกไปหมด ทั้งแสบทั้งเจ็บแต่ก็อดที่จะตอดรัดสวนกลับไม่ได้

"อ๊าส์~แน่นฉิบ"

"อึก! อ๊าาา~"

ปึก! ปึก! ปึก!

จังหวะสอดประสานนิ้วแกร่งกับช่องแคบถูกเร่งให้ถี่รัวมากขึ้น ไอวาบิดกายไปมาอย่างหนัก ใบหน้าเปียกชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อ ในขณะที่สองเต้าถูกปากร้อนครอบลงมาขบกัด สลับเม้มอย่างหยาบโลน

ในจังหวะที่กำลังจะได้ปลดปล่อย อยู่ๆธาราก็ถอนมือออกอย่างรวดเร็ว ก่อนรีบลุกขึ้นแล้วจัดการกับเข็มขัดหนังราคาแพง รูดซิปกางเกงลงงัดท่อนลำกายแกร่งกระตุกงึก ออกมาเสียบกระแทกเข้าแทนที่ทันที

สวบ!!

"กรี๊ดดดดดดดดด"

"อ๊าส์~ซี๊ด~แน่นฉิบ"

ความเจ็บปวดปางตายยิ่งกว่าครั้งแรก ทำให้สติของไอวาที่ถูกลำแข็งใหญ่กระแทกเข้ามา ถึงกับหลุดลุ่ยกระเจิงไปหมด ดวงตากลมจ้องคนด้านบนที่โน้มลงมาหา พร้อมกับสะโพกแกร่งที่ตอกอัดกระแทกเข้าหาแบบไม่ยั้ง ไม่หยุดรอให้เธอได้ปรับตัวเลยสักนิด

"อ๊ะ~เจ็บจัง หนูเจ็บมาก ฮึก!"

"ซี๊ด~แปบเดียว อ่าส์"

ปึก! ปึก! ปึก!

สะโพกหนาตอกอัดเข้ามารัวๆอย่างไม่หยุดยั้ง ก่อนความอุ่นของบางอย่างที่กำลังไหลซึมลงมาตามร่องแคบ ไหลหยดลงบนเบาะหนังนุ่มทำให้หญิงสาวรู้ว่าเขาเสร็จลงแล้ว เสียงหอบหายใจดังหืดหาดข้างหูดึงไอวาให้กลับมาอีกครั้ง มือน้อยยกขึ้นมาค้องลำคอหนาพร้อมกัดริมฝีปากจนห้อเลือด