“ไหนพี่ธาราบอกว่าไม่มีอะไรไงค่ะ แล้วทำไมคุณเชอรีสถึงท้องกับพี่ได้คะ”
เสียงใสสั่นเครือของไอวาดังขึ้น เธอหันมองธาราทั้งน้ำตา ในมือถือของถวายที่คุณหญิงมาริสาจะนำไปวัด ใบหน้าสวยที่เคยเปี่ยมด้วยรอยยิ้ม กลับเต็มไปด้วยความสับสนปนเจ็บปวด
ธาดาเองก็ยืนเบิกตากว้าง มองพี่ชายด้วยแววตาไม่เข้าใจ
“พี่ธาราเรื่องนี้มันยังไงกันแน่ครับ”
ธาราหันไปมองทั้งไอวาและน้องชายเพียงครู่เดียว แววตาคมเข้มฉายความเยือกเย็น ไม่ได้มีแววลนลานหรือหวาดหวั่นเลยสักนิด ก่อนที่เขาจะหันกลับไปยังอันนพและครอบครัวนั้น
“ดูเหมือนว่าทุกคนจะเข้าใจผิด คิดว่าผมเป็นพ่อของเด็กหมดเลยใช่ไหมครับ”
เสียงทุ้มกดต่ำแต่ชัดเจนทุกถ้อยคำ
“ก่อนที่คุณอันนพจะกล้ากล่าวหาใครสักคนต่อหน้าผู้คนแบบนี้ จนทำให้ครอบครัวของเขาต้องเข้าใจผิดกันแบบนี้ คุณควรสืบหาความจริง หรือถามลูกสาวของคุณให้แน่ชัดก่อน ไม่ใช่รีบปรักปรำคนอื่นเพียงเพราะคำพูดของเธอเพียงอย่างเดียว”
