คอนโดหรูใจกลางเมือง
รถหรูสีดำสนิทของธาราแล่นเข้ามาจอดในลานจอดอย่างเงียบกริบ ไฟหน้ารถดับลงทันทีที่เครื่องยนต์หยุดทำงาน กรรีบลงจากรถ ก้าวเท้าเร็วๆมาที่ประตูด้านหลัง ก่อนโค้งศีรษะเล็กน้อยแล้วเปิดประตูให้เจ้านาย
"เชิญครับท่าน"
ธาราก้าวลงจากรถด้วยท่วงท่าเชื่องช้าแต่เต็มไปด้วยอำนาจ แผ่นหลังกว้างยืดตรง มือหนายื่นไปจับข้อมือบางที่ยังไม่ขยับออกมาจากรถ
“มีแรงเดินไหม หื้ม…”
น้ำเสียงทุ้มต่ำปนหยอกล้อแฝงความพอใจ เขายกยิ้มมุมปากอย่างอารมณ์ดี เมื่อเห็นคนตัวเล็กค่อยๆก้าวลงมา ขาเรียวสั่นจนแทบไร้เรี่ยวแรง
“ไหวค่ะพี่ธารา หนูไม่ได้เป็นถึงขนาดที่พี่คิดสักหน่อย”
ไอวาตอบเสียงแผ่ว แก้มแดงซ่านด้วยความเขินอาย ความทรงจำตลอดทั้งวันที่ถูกกักขังและย่ำยีด้วยความเร่าร้อนยังติดตรึงในร่างกายจนเธอแทบไม่มีแรงยืน
ธาราโน้มตัวลงเล็กน้อย เอียงหน้าไปกระซิบข้างหูเธอเบาๆ
“หึ… แค่มองผ่านๆก็รู้แล้วว่าไม่เหลือแรง”
ริมฝีปากหยั
