“ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำ”
ธาราพูดเพียงสั้นๆก่อนลุกขึ้นยืน เสียงเก้าอี้ที่เลื่อนขูดพื้นเบาๆกลับทำให้ทุกคนรอบโต๊ะเงียบลงโดยอัตโนมัติ เขาเลือกที่จะออกไปเพราะรู้ดีว่าหากยังนั่งต่อ อารมณ์ที่คุกรุ่นอาจพาให้พูดอะไรที่กดจี้จุดกวินเกินไป และไม่อยากพูดอะไรไปมากกว่านี้แล้ว
“เอ่อ…”
กวินได้แต่มองตามแผ่นหลังกว้างที่ค่อยๆเดินห่างออกไปทางประตู ความรู้สึกคุกรุ่นติดค้างอยู่ในอก
“พี่ธาราคะ…”
เชอรีสเอ่ยเรียกเสียงหวานตั้งใจจะแก้สถานการณ์ให้กวิน แต่ธาราไม่แม้แต่จะเหลียวมอง ยังคงก้าวเท้าเดินออกไปอย่างไม่สนใจ
“โธ่เว้ย!”
กวินสบถออกมาอย่างลืมตัว สีหน้าหงุดหงิดเต็มไปด้วยความขัดใจที่ถูกตัดบท เขารู้ตัวดีว่าแม้จะไม่พอใจแค่ไหน แต่เขาไม่มีทางก้าวล้ำอำนาจของธาราได้เลย
ไอวาสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเห็นท่าทีแข็งกร้าวนั้น เธอรีบก้มหน้าลงกำมือเล็กแน่นจนสั่น เธอสัมผัสได้ถึงความอัดอั้นที่กวินไม่สามารถระบายออกมาได้
“เอาไงทีนี
