ตอนที่ 30 : เข้ามาวุ่นวาย
"ปล่อยเลยนะคะ คุณชักจะรุ่มร่ามกับฉันเกินไปแล้วนะ"
"รุ่มร่ามมากกว่านี้ก็เคยมาแล้ว"
ฟ้าใสถึงกับกลอกตามองบนดูเขาจะชอบใจที่ฉันกับเขาได้ทำบทสวาทกันและดูเหมือนเขาจะถึงเนื้อถึงตัวฉันมากกว่าขึ้นกว่าเดิม ฉันไม่รู้ว่าเขาทำแบบนี้เพื่ออะไร ต้องการอะไรจากฉันอีกกันแน่ ถ้าเกิดเราแยกย้ายกันหลังจากผ่านเรื่องเมื่อคืนฉันจะไม่เอาผิดหรือโวยวายใดๆทั้งสิ้น เพราะรู้ว่าตัวเองมีความผิดที่เผลอไผลไปกับการกระทำนั้นเหมือนกัน
คนหน้าตาเจ้าเล่ห์แบบนี้ไม่น่าไว้ใจเลยสักนิด รอยยิ้มนั้นไม่รู้ว่ามีแผนอะไรขึ้นมาอีก
"ฉันไม่อยากเถียงกับคุณแล้วค่ะ รบกวนกลับไปได้แล้ว ถ้าคุณอยากให้ฉันดูแลเหมือนเดิมฉันยอมทำตามได้ค่ะ ฉันจะดูแลคุณจนกว่าเรื่องฟ้องร้องจะคลี่คลาย ส่วนเรื่องกฎหมายถ้าคุณจะฟ้องฉัน ฉันจะยอมรับและไปขึ้นศาลชี้แจงในความบริสุทธิ์ของตัวเอง คุณไม่ต้องกลัวฉันหนีหรอกค่ะ ไม่จำเป็นต้องมาตามฉันทุกฝีก้าว
