วันต่อมา…
“โรงเรียนควรได้รับได้ทุนจริงว่ะ” เสียงไซม่อนพูดขึ้นหลังจากที่รถตู้คันใหญ่เคลื่อนตัวขับเข้าไปยังบริเวณด้านหน้าโรงเรียนขนาดเล็กที่อยู่ในชุมชนเข้าถึงยากพอสมควร โดยวันนี้พวกเขาเป็นตัวแทนที่จะต้องมามอบทุนการศึกษาของชมรมให้เพื่อเป็นหน้าเป็นตาให้กับมหาวิทยาลัยตัวเอง โดยก่อนหน้าได้มีการเรียกประชุมเพื่อสอบถามการมาเป็นตัวแทนในครั้งนี้ร่วมกับรุ่นพี่ปีสี่
เจนิสจึงไม่รอช้าที่จะเสนอตัว และ…ก็เป็นครั้งแรกที่อีริคยอมเลือกให้กลุ่มลูกพี่ลูกน้องของตัวเองมา
ตึก ตึก…
เสียงทั้งหมดต่างพากันทยอยลงจากรถตู้หรู ซึ่งขณะที่ลูกหว้ากำลังจะลงก็ต้องชะงักไปกับร่างหนาที่กำลังจะลงด้วยเช่นกัน
“อะ…เอ่อคุณ…อ้อ พี่อีริคเชิญลงก่อนเลยค่ะ…”
“เธอนั่นแหละลงไป”
“คะ?”
“เดินลงไป”
“อะ…อ๋อค่ะ” ร่างเล็กที่ได้ยินแบบนั้นก็รับคำสาวเท้าเดินนำลงจากรถไป ทำให้ไซม่อนที่เกิดสนุกปาก
“มึงก็ดุน้องจัง ดูสิกลัวหมดแล้ว โถ่…น้องลูกหว้า
