“เดี๋ยวเชิญนั่งก่อน…” เสียงทายาทตระกูลดังเอ่ยบอกแขกคนสำคัญที่มาร่วมงานปาร์ตีสละโสดของเขาตามคำที่เขาเคยเอ่ยชักชวนเอาไว้
“อืม” อีริคที่ได้ยินก็พยักหน้าตอบกลับด้วยโทนเสียงปกติ ทว่าสายตาคมกริบนั้นยังคงจ้องมองร่างเล็กที่นั่งอยู่ในชุดเดรสสีเงินด้วยความเรียบเข้มเป็นอย่างมาก ด้านลูกหว้าที่รับรู้ถึงสายตาคมกริบนั้นก็เผลอเม้มปากเข้าหากันแน่นอย่างไม่คิดว่าจะได้มาเจอกับอีกคนด้วยความบังเอิญแบบนี้ โดยในตอนนั้นเอง
“ตัวจริงหล่อมาก เป็นดาราหรือไอดอลได้เลยเนอะ”
“โอ๊ย จะเป็นไปทำไมให้เหนื่อย บ้านรวยขนาดนั้น เกิดมาเป็นลูกทายาทตระกูลใหญ่แบบนี้แหละ เหมาะสมละ”
“เข้าไปทำความรู้จักไว้หน่อยดีไหม”
“อย่าเลย รุ่นพี่ฉันที่สวย ๆ เคยเดินเข้าไปทำเป็นทักทายนะ อีริคแค่ปรายตามองแล้วเมิน คือแบบ…หล่อแหละ แต่หยิ่งมาก เข้าหายากสุด”
“ก็ทรงคุณชายบ้านรวยปะ แต่ก็นะ คงมีแต่ไอด้าแหละที่เข้าหาได้ บ้านรวยทั้งคู่ ถ้าแบบไม่อคติก็เหมาะ
