วันต่อมา…
“อยากอาบน้ำไหม” เสียงอีริคเอ่ยถามเมียตัวเล็กที่เอาแต่นอนกอดอกอยู่บนเตียงนอนหรูไม่ยอมพูดคุยกับคนตัวสูง ท่าทีของลูกหว้าฉายออกมาให้เห็นถึงความโกรธงอน ซึ่งอีริคเองก็รู้ดีว่ามันเกิดจากอะไร…
“ถ้าไม่อาบ เดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้”
“ไม่ต้องค่ะ” ลูกหว้าตอบพร้อมกับยังคงหันหน้าหนีไปมองหน้าคุณชายหน้าหล่อ ทว่าอีริคก็ไม่คิดลดละความพยายาม
“งั้นหิวหรือเปล่า เดี๋ยวพี่…”
“ไม่ค่ะ ไม่อะไรทั้งนั้น หว้าจะนอน” พูดจบ คนตัวเล็กก็คลุมโปงด้วยความรวดเร็ว ร่างหนาจึงไม่รอช้าที่จะเดินเข้าไปคลอเคลียเมียตัวเล็ก
“เลิกโกรธพี่…” ริมฝีปากหนาบอกพลางยกผ้าห่มขึ้นเพื่อมองหน้าพูดคุยกับร่างบาง
“ไม่! พี่อีริคไม่รักษาคำพูด…”
“…รู้ไหม หว้าระบมไปหมดแล้ว บอกแค่รอบเดียว สุดท้ายก็วอแวจนทำเพิ่มอีกสามรอบ หว้าไม่ไหวนะคะ หว้า…ช้ำหมดแล้ว” เสียงหวานของคนที่ถูกคนรักผิดคำพูดเอ่ยด้วยท่าทีโกรธงอนปนงอแงไปกับสภาพช่วงล่างของเธอ ที่ตอนรอบสุด
