เช้าวันต่อมา…
ดวงตาคมของร่างหนาที่นอนสวมใส่เพียงชุดคลุมของโรงแรมหรูค่อย ๆ ลืมตาตื่นนอนด้วยใบหน้ามีความงัวเงียนอนไม่ค่อยหลับลึกเหมือนเคย สีหน้าราบเรียบนั้นแสดงออกมาให้เห็นถึงความหงุดหงิดของตัวเองอยู่หน่อย ๆ หลังจากที่ไม่มีร่างเล็กคอยมานอนซุกให้สัมผัสกับความนุ่มนิ่ม อีริคก็รู้สึกเหมือนขาดอะไรไป แถมยังไม่ได้นอนหลับลึกเท่ากับตอนที่มีร่างเล็กนั้นนอนอยู่ข้างกาย
เขาเลยรู้สึกหงุดหงิดตัวเองที่ ‘เสพติด’ ร่างนุ่มนิ่มนั้นจนเกินไป ทว่าสุดท้ายคุณชายหน้าหล่อก็เลือกที่จะเลิกสนใจทุกอย่างและเดินตรงไปยังห้องอาบน้ำเพื่ออาบน้ำแต่งตัวลงไปดูซุ้มงานชมรมตัวเองที่จัดอยู่ในหอประชุมไม่ไกล
ด้านลูกหว้า
“ของซุ้มมหา’ลัยxxxก็สวยเนอะ…” เสียงลูกหว้ากับใบข้าวที่ต่างเป็นคนตื่นเช้ากันทั้งคู่เอ่ยพึมพำกันหลังจากแอบเดินไปดูซุ้มของมหา’ลัยอื่น
“แต่ของเราข้อมูลเยอะนะ ^^” ใบข้าวยิ้มหวานเอ่ย
“อืม ก็จริง” ลูกหว้าจึงยิ้มตอบกลับ ก่
