ด้านอีริค “ปีนี้เด็กเหมือนเยอะกว่าปีที่แล้วเลยไหม” เสียงวินเซนต์ที่เห็นเด็กปีหนึ่งมากมายเอ่ยขึ้น วิคเตอร์ที่เห็นจึงพยักหน้าตอบกลับอย่างเห็นด้วย “เออ เยอะจริง ดีที่ไอ้ไซม่อนไม่อยู่” “หึ ถ้ามันอยู่ เดี๋ยวมันคงได้แวบ” วินเซนต์เอ่ยด้วยความรู้ถึงนิสัยเสือร้ายของเพื่อนตัวเองที่ตอนนี้นั้นไคลน์กับไซม่อนกำลังเรียนอยู่ที่ตึกคณะวิศวะ ถ้าไม่ติดเรียน ไซม่อนที่ชื่นชอบการโชว์ตัวเพื่อหลอกล่อบรรดารุ่นน้องสาวก็คงมาด้วยแล้ว “มันเลิกเรียนกันตอนไหน” อีริคถามขึ้น ทำให้วินเซนต์ตอบ “น่าจะอีกสักพัก” ตามด้วยเสียงของวิคเตอร์ “ก็น่าจะพอ ๆ กับการประชุมนี้จบ” โดยอีริคที่ได้ยินคำตอบจากเพื่อนทั้งสองก็เงียบไม่พูดอะไรออกมาต่อ พร้อมกับยืนแสดงสีหน้าราบเรียบออกมาท่ามกลางสายตาหลายคู่ที่จ้องมองมายังเขาทั้งสามที่ยืนเด่นสง่าอยู่ และในตอนนั้นเอง “ฮัลโหล…” เสียงหวานแหลมทักทายคุ้นเคยของใครบางคนดังขึ้น ทำให้ร่างสูงทั้งสามที่ยื