“ไปเลยเหรอ” เสียงวิคเตอร์หันถามร่างสูงของอีริคที่เดินออกมาจากโต๊ะที่นั่ง เนื่องจากมีนัดออกไปดูคลังสินค้าใหม่แทนแมธธิว
“อืม” ซึ่งทายาทตระกูลใหญ่ก็พยักหน้าขานรับตอบกลับในลำคอ ก่อนจะเดินตรงเข้าไปยังรถคันหรูที่ขับมาจอดรอด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่ง…
ด้านลูกหว้า
“ฉันกลับก่อนนะ ไม่ไหวแล้ว เหม็นสีมาก! ยังไงฝากบอกใบข้าวด้วยนะ” เสียงเจนิสเอ่ยบอกลูกหว้าพลางกลอกตาไปมาด้วยความไม่ชอบความสกปรกเลอะเทอะของสภาพตัวเองในวันนี้
“โอเค” ลูกหว้าเองที่ได้ยินก็พยักหน้ารับรู้อย่างเข้าใจเพื่อนมาก ๆ ก่อนจะพยายามมองหาใบข้าวที่ถูกแยกตัวกันไปในฐานสุดท้าย แล้วก็เห็นร่างของเพื่อนกำลังเดินตรงไปยังรถสปอร์ตหรูคันหนึ่งที่จอดอยู่ไกล ๆ ลูกหว้ายืนนิ่งอย่างนึกคิดว่าควรจะเดินไปหาเพื่อนดีไหม หรือว่า…
“น้อง” ร่างเล็กที่ถูกเรียกหันไปมองตามเสียง ก่อนจะเห็นร่างของทูเดินเข้ามา
“พี่ทู…”
“กลับยังไง”
“เอ่อ หว้าคิดว่าน่าจะกลับรถแท็กซี่ค่ะ
