ซึ่งหลังจากที่กิจกรรมงานควินตันแฟร์มาจนถึงช่วงสุดท้าย
“ลูกหว้า เจนิส…” ร่างเล็กของใบข้าวก็สาวเท้าเดินตรงเข้ามาหาเพื่อนทั้งสอง พร้อมกับเอ่ย
“…ไปงานเลี้ยงรุ่นกันนะ”
“หือ? งานที่เธอบอกว่าพี่รหัสเธอมาชวนน่ะเหรอ” เจนิสถามด้วยสีหน้ามีความงุนงง
“อื้ม ฉันเดินไปตอบตกลงพี่เขาไปแล้วเมื่อกี้”
“มีอะไรหรือเปล่า” ลูกหว้าที่เห็นท่าทีดูแปลกไปหน่อย ๆ ของเพื่อนอดไม่ได้ที่จะถาม ใบข้าวก็ดูชะงักนิ่งไป ก่อนที่ลูกหว้าจะรู้สึกเหมือนเพื่อนถูกจ้องมอง จึงหันไปตามความรู้สึก ก่อนจะเห็นสายตาคมกริบของรุ่นพี่วิศวะก็เริ่มถึงบางอ้อ
“ไปกับฉันหน่อยได้ไหม” ใบข้าวบอกกับเพื่อนทั้งสองพลางส่งสายตามีความอ้อนขอ เจนิสที่เห็นแบบนั้นจึงไม่รอช้า
“เอาสิ! ไปก็ไป” ร่างบางรับคำพลางหันไปถามลูกหว้า
“เธอล่ะ ทำไมเงียบไป จะไม่ไปด้วยกันเหรอ”
“ฮ…ฮะ เอ่อ…”
“ห้ามปฏิเสธนะ จะให้ฉันไปกับใบข้าวแค่สองคนเหรอ แม่พระของกลุ่มก็ต้องไปด้วยสิ ถ้าฉันสอ
