28 ไม่จำเป็นต้องพัก

2115 คำ

สองวันต่อมา… “เฮ้อ ฉันเบื่อการเรียนชดเชยมากกกกก!” เสียงเจนิสที่เดินออกมาจากห้องเรียนชดเชยคาบที่อาจารย์ยกคลาสไปเมื่อวานก่อนเอ่ยพลางกลอกตาไปมาตามประสา โดยลูกหว้ากับใบข้าวที่เห็นก็ต่างยกยิ้มออกมากับท่าทางของเพื่อน ก่อนที่เสียงโทรศัพท์ของสาวตระกูลใหญ่จะดังขึ้น ครืดดด~ “ว่าไงคะคนสวย~” เสียงหวานของเจนิสกรอกเสียงพูดคุยกับปลายสายไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “อืม เจไม่ลืม เนี่ยเลิกเรียนแล้วค่ะ เดี๋ยวเจไป” “ค่ะกลับบ้านค่ะ หรือจะให้เจแต่งจากคอนโดไปเลย?” “เฮ้อ เจรู้แล้วค่ะ ไม่แต่งตัวโป๊หรอกน่า” “ชิ ค่ะ งั้นเดี๋ยวเจรีบไป” สิ้นเสียงร่างเล็กพูดคุยกับคนเป็นแม่ผ่านโทรศัพท์เสร็จ “เดี๋ยววันนี้ฉันต้องกลับก่อนนะ มีไปงานกับที่บ้าน ไว้เจอกันนะ” ว่าแล้ว เจนิสก็โบกมือลาเพื่อนทั้งสองสาวเท้าเดินออกไป “เหลือแต่เราแล้ว” ลูกหว้ายิ้มบาง ๆ เอ่ยพลางหันมองใบข้าว แน่นอนว่า “เอ่อ ฉันก็ต้องไปแล้ว…” “ฮ่า ๆ อืม งั้นแยกกันตรง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม