@คอนโดมิเนียมของไบรอัน
กว่าจะกลับมาถึงคอนโดก็เล่นเอาหนาวสั่นจนแทบจับไข้ ใบหม่อนรีบเข้าไปจัดการตัวเองในห้องพักส่วนตัวที่เจ้าของห้องชุดแจกแจงให้ตั้งแต่วันแรกที่เธอก้าวเข้ามาอยู่ที่นี่ พอมีเวลาได้คิดไตร่ตรองอะไรหลายๆ อย่าง พานลมหายใจก็ถูกพ่นทิ้งครั้งแล้วครั้งเล่า ยิ่งนึกถึงสิ่งที่เสียไปน้ำตาก็ตีตื้นพานจะไหล ทั้งเสียดาย ทั้งเสียใจ บางครั้งก็นึกโกรธโชคชะตาด้วยซ้ำไป
แกร๊ก~
ประตูห้องนอนถูกผลักเข้ามาโดยที่เจ้าของการกระทำไม่ยอมส่งเสียงขออนุญาต ใบหน้าจิ้มลิ้มหันมองก่อนจะเผลอสบตากันอีกครั้งหลังจากที่เธอโกรธเขาจนแทบไม่อยากมองหน้าเลย
“ฉันมาเอาคำตอบจากเธอ”
“ทำไมถึงเดินเข้าห้องคนอื่นแบบนี้”
“เธอไม่ล็อกประตูเอง ฉันขี้เกียจเคาะ ขี้เกียจรอก็เลยเดินเข้ามาเลย” ใบหม่อนดันตัวลุกหันไปยืนสบตากับคนที่กล้าพูดหน้าตาเฉยว่าขี้เกียจแม้กระทั่งการเคาะประตู
“สรุปจะอยู่หรือจะไป”
“หม่อนยังไม่ได้ตัดสินใจ”
“แต่ฉันข
