"คุณวินอย่าทำให้ฟ้าลำบากใจเลยนะคะ คนอื่นมาเห็นเขาจะมองฟ้าไม่ดีได้นะคะ ฟ้าขอร้อง"
ภวินทร์ไม่ตอบแต่เดินไปล็อกประตูและเดินกลับมาดึงแขนพราวฟ้าลงไปนั่งทานข้าวด้วยกัน
"กินข้าว ตั้งแต่เย็นยังไม่ได้กินอะไรเลยไม่ใช่หรอ"
"คุณวิน"
"หรือจะให้ป้อน"
"ฟ้าทานเองได้ค่ะ"พราวฟ้าเมื่อเห็นว่าขัดเขาไม่ได้จึงยอมนั่งลงทานข้าวเงียบๆ
"หึ ก็แค่นั้น"ภวินทร์ยิ้มอย่างผู้ชนะก่อนจะตักอาหารเข้าปากตัวเอง
"ฟ้าอิ่มแล้วขอตัวก่อนนะคะ"
"ผมยังไม่ได้ดื่มเลยจะกลับได้ยังไง"
"คุณวิน ฟ้าต้องไปทำงานนะคะ"
"นี่ก็ทำงานไง ชงเหล้าให้ผม นั่งลง"ภวินทร์นึกน้อยใจที่เธอเอาแต่ผลักไสเขา
“…”พราวฟ้าไม่ตอบแต่จำใจต้องนั่งลงตามคำสั่งของเจ้านายพร้อมกับชงเหล้ายื่นให้เขา
“ฟ้าชงไม่เก่งนะคะ ถ้าไม่ถูกปากฟ้าจะไปเรียกคนอื่นให้”
“อะไรที่เป็นคุณผมชอบทั้งนั้น”ภวินทร์หลุดปากพูดความในใจออกมาทำเอาพราวฟ้านั่งนิ่งอึ้งกับคำพูดเขา ก่อนจะพยายามสลัดคำพูดเมื่
