ตาคู่คมดูพราวระยับยามที่เขาทอดสายตามองมาที่เธอ ริมฝีปากหยักยกยิ้มนิดๆ ที่มุมปาก และเป็นอีกครั้งที่เขาไม่ยอมตอบคำถามของเธอ คนตัวสูงคว้าขวดแชมเปญขึ้นมา ดึงจุกออกแล้วรินใส่แก้วทรงสูงสองใบ ใบหนึ่งวางลงตรงขวามือของเธอ ส่วนอีกใบวางลงตรงขวามือของตัวเอง
“กินอาหารกันเถอะครับ พี่สั่งมาจากโรงแรมดังเชียวนะ ถ้าไม่กินถือว่าพลาด”
คนตัวสูงยิ้มในหน้า มือหนาตักกุ้งมังกรเคนาเดียนนึ่งซอสครีมไวน์วางลงบนจานเปล่าที่วางอยู่ด้านหน้าคนตัวเล็ก จากนั้นจึงตักใส่จานของตัวเองบ้าง ภวิกาอยากจะรู้คำตอบที่เขายังไม่ได้ตอบเธอ แต่อาหารหน้าตาน่ารับประทานตรงหน้าก็ยั่วยวนจนน้ำลายสอ
จัดการกับอาหารก่อนแล้วเธอค่อยถามเขาอีกทีก็ได้
สหทรรศไม่ได้เน้นหนักที่อาหารมากนัก ส่วนใหญ่เขาจะจิบแชมเปญและกินหอยนางรม ส่วนคนตัวเล็กนั้นตั้งหน้าตั้งตากินกุ้งมังกรเคนาเดียนนึ่งซอสครีมไวน์กับเรนโบว์เค้ก ส่วนแชมเปญนั้นเขายังไม่เห็นเธอแตะต้องมันเลย สงสั
