เล่ห์รักคดีลวง

สิบล้าน! บ้าไปแล้ว คุณพ่อต้องล้อเขาเล่นแน่! โรงพยาบาลเอกชนที่มีผู้มารับบริการมากที่สุดระดับต้นๆ ของประเทศนี่นะ ที่ไตรมาสก่อนขาดทุนเป็นสิบล้าน บาทเขาไม่มีทางเชื่อบิดาบังเกิดเกล้าเด็ดขาด แถมยังขอร้องแกมบังคับให้เขาซึ่งเป็นทายาทคนเดียวของตระกูลไพศาลวรกุลเปลี่ยนสถานะจากนายแพทย์หนุ่มที่เพิ่งจะผ่านพ้นจากการศึกษาแพทย์เฉพาะทางภาควิชากุมารเวชศาสตร์มาหมาดๆ และกำลังเตรียมพร้อมจะทำหน้าที่ในฐานะกุมารแพทย์ แต่สถานะที่ท่านขอร้องให้เขาเข้ามาทำงานในโรงพยาบาลแห่งนี้ก็คือพนักงานเปลเพื่อช่วยสืบสาวราวเรื่องที่ทำให้โรงพยาบาลขาดทุนมากขนาดนั้น เขาไม่ได้ดูถูกดูแคลนอาชีพอื่นๆ ที่นอกเหนือจากการเป็นแพทย์ แต่ทว่า ทำไมบิดาไม่ให้เขาทำงานในตำแหน่งนี้ไปตั้งแต่แรก จะส่งเขาไปเรียนแพทย์ทำไมตั้งหลายปี แล้วการเรียนแพทย์นั้นใช่ว่าจะเรียนกันง่ายๆ เสียเมื่อไร กว่าจะจบมาได้เลือดตาแทบกระเด็น เป็นนักศึกษาแพทย์ก็ใช้เวลาเรียนตั้งหกปีแล้ว จบมาเป็นแพทย์เวชปฏิบัติทั่วไป(GP)1 อีกสามปีเพื่อใช้ทุน ทั้งยังต้องต่อเฉพาะทางสาขากุมารเวชศาสตร์2 อีกสามปีถึงได้จบมาเป็นกุมารแพทย์ และเขากำลังจะเริ่มงานอย่างจริงจังในฐานะแพทย์หนุ่มที่รูปหล่อแถมบ้านยังรวยอีกต่างหาก แต่บิดาบังเกิดเกล้ากำลังจะทำให้แผนชีวิตของเขาพังลงอย่างไม่เป็นท่า ไม่ได้การ เขาต้องเข้าไปคุยกับบิดาให้รู้เรื่อง ชายหนุ่มสาวเท้ายาวๆ ออกจากห้องพักในคอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมืองอย่างกรุงเทพมหานคร ตรงไปยังลานจอดรถคันหรูประจำกายอย่างปอร์เชเคย์แมนสีดำมันปลาบ ร่างสูงพาตัวเองเข้าไปด้านในแล้วขับทะยานมันออกไปราวกับพายุ จุดหมายปลายทางก็คือคฤหาสน์ไพศาลวรกุล เมื่อเห็นปอร์เชเคย์แมนคันสีดำที่คุ้นตา เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยประจำการที่ป้อมยามคฤหาสน์ไพศาลวรกุลรีบกุลีกุจอเปิดประตูทันที คนขับคือชายหนุ่มผู้มีใบหน้าหล่อเหลา คิ้วคมเข้ม ริมฝีปากหยักได้รูป บวกกับรูปร่างสูงโปร่ง รวมทั้งผมสีน้ำตาลเข้มตัดสั้นระต้นคอที่ถูกเซตเอาไว้เป็นอย่างดี ช่วยขลับให้ผิวขาวจัดของเขาดูโดดเด่นมากยิ่งขึ้น และไม่ว่าจะมองมุมไหนผู้ชายคนนี้ก็ดูดีไปเสียหมด ทั้งยังมีดีกรีเป็นนายแพทย์อีกด้วย เมื่อประตูเปิดเรียบร้อย ชายหนุ่มจึงค่อยๆ เคลื่อนรถคู่ใจเข้าไปด้านในคฤหาสน์หลังงาม และไม่ลืมที่จะกล่าวขอบคุณคนสูงวัยกว่าที่ช่วยเปิดประตูให้ เขาชะลอรถก่อนที่จะลดกระจกฝั่งตรงข้ามคนขับลง “ขอบคุณครับลุง สบายดีนะครับ” สหทรรศกล่าวขอบคุณแล้วถามสารทุกข์สุขดิบคนที่ทำงานกับบิดามาตั้งแต่เขายังเด็ก “สบายดีครับคุณหนู แหม คุณหนูไม่กลับบ้านตั้งหลายเดือน คนในบ้านคิดถึงคุณหนูกันจะแย่อยู่แล้ว ครับ” ลุงยามทักทายกลับด้วยรอยยิ้ม “ก่อนหน้านี้ผมเรียนหนักน่ะครับลุง เลยไม่ค่อยได้กลับมาบ้าน” สหทรรศตอบกลับอย่างไม่ถือตัว “ถ้างั้นต่อจากนี้คุณหนูก็กลับบ้านบ่อยๆ ได้แล้วสิครับ” “ก็ยังไม่แน่ครับ บางทีผมอาจจะยุ่งกับงานแทนก็ได้” ชายหนุ่มตอบแบบยิ้มๆ “เดี๋ยวผมไปหาคุณพ่อก่อนนะครับลุง” “ครับคุณหนู” แพทย์หนุ่มขับรถมาจอดที่โรงรถ เมื่อเครื่องยนต์ดับสนิทจึงก้าวเท้าลงมา สาวเท้าฉับๆ เดินเข้าไปในคฤหาสน์หลังใหญ่ตัวปลิว อย่างไรเสียวันนี้เขาต้องคุยกับบิดาบังเกิดเกล้าให้รู้เรื่อง ชายหนุ่มก้าวเท้าเข้ามาบริเวณห้องโถงใหญ่ของบ้าน เจอคุณนายของบ้านกำลังนั่งจิบน้ำชายามบ่ายคุณนายรตีคือมารดาของเขา สหทรรศทรุดตัวลงบนโซฟาตัวเดียวกับมารดา หญิงสูงวัยแต่หน้าตาสะสวยและดูอ่อนเยาว์กว่าอายุจริงเงยหน้าขึ้นมองลูกชายคนเดียวอย่างแสนรัก และเขาก็ไม่รอช้า ตรงเข้าสวมกอดมารดาด้วยความคิดถึง “คุณแม่ครับ สามีคุณแม่ไปไหนเสียล่ะครับ” ชายหนุ่มตัวโตแต่นิสัยไม่ต่างจากเด็กเวลาอยู่ต่อหน้ามารดา เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกระเง้ากระงอด และคุณรตีก็ทราบดีว่าถ้าเขาถามว่าสามีคุณแม่นั่นหมายความว่าเขากำลังงอนผู้เป็นบิดาและไม่พอใจอย่างเป็นอย่างมาก คุณรตียังไม่ทันได้ขยับริมฝีปาก คนที่ลูกชายถามหาก็ก้าวมานั่งลงบนโซฟาฝั่งตรงกันข้าม ชายสูงวัยแต่ทว่าความหล่อเหลายังคงปรากฏให้เห็นและใบหน้าก็ละหม้ายคล้ายคลึงกับคนเป็นลูกชายอย่างไม่มีผิดเพี้ยน ทรรศนะเป็นบิดาของสหทรรศและเป็นเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนที่มีชื่อเสียง ซึ่งมีผู้มาใช้บริการจำนวนมากระดับต้นๆ ของประเทศ ทั้งยังควบตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลวรกุลอินเตอร์เนชันนอลอีกด้วย โรงพยาบาลแห่งนี้ให้บริการอย่างครบวงจร เป็นโรงพยาบาลขนาดสองร้อยเตียง ซึ่งถือว่าเป็นขนาดใหญ่มากสำหรับโรงพยาบาลเอกชน มีแพทย์เฉพาะทางด้านสาขาต่างๆ อันได้แก่ ศัลยแพทย์ กุมารแพทย์ อายุรแพทย์ สูตินรีแพทย์ แพทย์ศัลยกรรมกระดูกและแพทย์เฉพาะทางด้านอื่นๆ ที่มีอยู่อย่างครบถ้วน ยังรวมถึงเจ้าหน้าที่แผนกต่างๆ ที่มีอยู่อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง แล้วอย่างนี้โรงพยาบาลจะขาดทุนเป็นสิบๆ ล้านได้อย่างไร “ว่าไง นายแพทย์สหทรรศ ไพศาลวรกุล ลมอะไรหอบลูกมาถึงนี่ได้ล่ะ” ทรรศนะเอ่ยทักลูกชายอย่างยียวน รู้ทั้งรู้ว่าเจ้าตัวมาด้วยเรื่องอะไร แต่กลับแกล้งเย้าเสียอย่างนั้น “สวัสดีครับ นายแพทย์ทรรศนะ ไพศาลวรกุล” สหทรรศกล่าวพร้อมยกมือไหว้ผู้เป็นบิดา “ลมโกรธครับที่หอบผมมาที่นี่” ลูกชายตัวแสบก็ตอบกลับอย่างไม่มีใครยอมใคร คนเป็นบิดาได้แต่หัวเราะหึๆ อยู่ในลำคอ “ลูกมีเรื่องอะไรจะคุยกับพ่อก็ว่ามาเลยดีกว่า” ทรรศนะว่าพลางระบายยิ้มบางๆ จนแพทย์หนุ่มนึกเคืองท่าทางแบบนั้นของบิดา “ผมจะไม่อ้อมค้อมนะครับ” แพทย์หนุ่มเอ่ยท่าทีขึงขัง จนบิดาและมารดาของเขาอดที่จะหัวเราะเบาๆ ไม่ได้ แต่ต้องเก็บอาการไว้เพราะเกรงว่าลูกชายตัวดีจะหงุดหงิดไปมากกว่านี้ “ว่ามาเลย พ่อรอฟังอยู่” “เรื่องที่คุณพ่อจะให้ผมแปลงร่างจากแพทย์หนุ่มรูปหล่อไปเป็นพนักงานเปลหนุ่มที่ผมคาดว่าก็คงจะหล่อเหมือนเดิม” ชายหนุ่มเว้นจังหวะเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ ทรรศนะถึงกับส่ายหน้าแล้วยิ้มน้อยๆ กับคำพูดของบุตรชาย “เพื่อไปสืบเรื่องราวที่ทำให้โรงพยาบาลเราขาดทุนเป็นสิบๆ ล้าน มันเป็นเรื่องล้อเล่นใช่ไหมครับ” “พ่อเคยล้อเล่นงั้นเหรอ” เมื่อแพทย์หนุ่มได้ยินแบบนั้นจึงถอนหายใจหนักๆ ออกมาหนึ่งครั้ง ทำหน้าเมื่อยแล้วตอบกลับ “บ่อยมากครับ” “อ้าว...งั้นเหรอ” ทรรศนะกลั้วหัวเราะในลำคอ มันก็เป็นจริงอย่างที่ลูกชายว่านั่นแหละ “แต่ครั้งนี้พ่อพูดจริงนะ” “แล้วทำไมคุณพ่อไม่จ้างนักสืบหรือใครก็ได้เป็นคนสืบหาเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดกันล่ะครับ” “พ่อบอกลูกตรงๆ เลยละกัน พ่อไม่ไว้ใจใคร อีกอย่างเจ้าหน้าที่ในโรงพยาบาลยังไม่เคยมีใครได้เจอลูก แม้แต่รูปของลูกก็ไม่เคยมีใครเห็น ช่วงที่ลูกเป็นแพทย์ฝึกหัดก็ฝึกแต่โรงพยาบาลในต่างจังหวัด เพราะฉะนั้นจึงไม่มีใครในโรงพยาบาลของเรารู้จักลูก และลูกคือคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยพ่อได้” “แต่ว่า...” “เอาล่ะ...ถ้าลูกลำบากใจก็ไม่เป็นไร” “จริงเหรอครับ” เมื่อได้ยินบิดาเสนอมาแบบนั้นสหทรรศจึงยิ้มออกมาได้ “พ่อคงต้องไปเป็นพนักงานเปลเพื่อสืบเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดด้วยตัวเอง” “คุณพ่อ!” สหทรรศร้องเรียกบิดาเสียงหลง เขาคงไม่ใจไม้ไส้ระกำให้บิดาบังเกิดเกล้าลงสนามเองแบบนั้นได้หรอก “เอาล่ะครับ ผมยอมแล้ว คุณพ่อจะให้ผมทำอะไรก็บอกมาเลย” เมื่อได้ยินแบบนั้นบิดาของเขาจึงยิ้มออกมาอย่างไม่เก็บอาการ อ้อ...รวมทั้งมารดาของเขาด้วยที่ยิ้มกว้างเช่นกัน มันยังไงกันแน่ มีอะไรแอบแฝงกันหรือเปล่า แพทย์หนุ่มเริ่มคิดอย่างระแวง “ขอบใจมากลูกรัก” ทรรศนะกล่าวพร้อมหยิบถ้วยชามาจิบอย่างอารมณ์ดี ให้มันได้อย่างนี้สิน่า ทำไมเขาต้องยอมทุกที _____________________________________________ 1แพทย์เวชปฏิบัติทั่วไป (อังกฤษ: general practitioner, GP) เป็นแพทย์ที่รักษาอาการเจ็บป่วยเฉียบพลันและเรื้อรังทั่วไป รวมทั้งให้ความรู้ทางด้านสุขภาพและการป้องกันโรคแก่ผู้ป่วยและประชาชน 2กุมารเวชศาสตร์ (อังกฤษ: pediatrics, paediatrics) เป็นสาขาวิชาหนึ่งของแพทยศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับการดูแลทางการแพทย์แก่ทารก, เด็ก, และวัยรุ่น