" ยิ้มหน่อยนะคะคุณอา "
989 คำ
"เลิกเรียนแล้ว...กินอะไรดี : จาฟาร์
"อยากกินหมูทะ..อยากกินหมูทะ..อยากกินหมูทะ.. 🎤😆 ฉันร้องเพลงกรอกหูจาฟาร์ ก่อนจะยิ้มกว้างออกมาด้วยรอยยิ้มที่สดใส
"อย่ามาทำตัวน่ารักนะเมย...เดี๋ยวฟาร์ถอนตัวไม่ขึ้น 😆 : ฟาร์
"ทำม่ะ...หรือฟาร์ชอบเมย..จะชอบเมยก็ไม่ว่านะ..แต่เมยมีคนที่ชอบอยู่แล้ว..
"รู้น่า....ไว้เมยอกหักเมื่อไหร่..เดี๋ยวฟาร์รอดามใจให้เอง : ฟาร์
"ไอ้ฟาร์..แช่งเมยเหรอ..ไอ้คนปากเสีย....ฉันวิ่งไล่จาฟาร์ลงมาตั้งแต่ชั้นสามจนสะดุดไปชนกับแผงอกของใครคนหนึ่งเข้า
"โอ้ย !..ตุบ
"อามิน..
"ซุ่มซ่าม
"แหม๊...พอเห็นหน้าเมยก็หน้าตึงขึ้นมาทันทีเลยนะคะ....ยิ้มหน่อยสิคะ..อามินยิ้มแล้วหล่อมากเลยรู้ไหม
"เมยกำลังจะไปทานข้าว..ไปด้วยกันไหมคะ
"ฉันไม่ว่าง
"อีกล่ะ...เมยชวนตั้งหลายครั้ง..ไม่เคยไปเลยสักครั้ง..เมยน้อยใจแล้วนะ..
"เรื่องของเธอ
"แมวน้อย..ไปกัน..ฟาร์หิวแล้ว : จาฟาร์เดินเข้ามากอดคอฉันก่อนจะลากฉันเดินตามไป ฉันยังคงส่งยิ้มหวานให้อามินไม่หยุด แต่เขากลับทำหน้าบึ้งตึงใส่ฉัน ฉันจึงแลบลิ้นใส่เขาไปหนึ่งที ด้วยความหมั่นไส้
"ไว้เจอกันตอนเย็นนะคะอามิน
"ไปได้แล้ว..หิว : จาฟาร์
@คามิน
"เป็นอะไรวะไอ้มิน..หน้าตึงเชียวนะมึง : โรม
"ไม่มีอะไร กูแค่กำลังคิดเรื่องโปรเจ็คที่อาจารย์สั่ง
"ไม่ใช่ว่าหึงหลานรหัสหรอกเหรอ : นุ่น
"หึงบ้านพ่อง..มึงดิ..
"โห่..แรง...แรงมาก กูแค่หยอกเล่นนิดเดียวเอง... : นุ่น
ผมกับเพื่อนๆ มาทานข้าวเย็นด้วยกันที่ร้านอาหารใกล้ๆกับมหาลัย เป็นร้านติดถนนสายหลัก ภายในร้านตกแต่งด้วยสไตส์ญี่ปุ่น มองออกไปนอกกระจก พบเห็นร้านอาหารข้างทางเต็มไปหมด ผมนั่งทานอาหารสักพักสายตาก็เหลือบไปเห็นหลานรหัสตัวแสบที่มักจะมาวนเวียนป้วนเปี้ยนอยู่รอบตัวผม เธอมาทานข้าวกับผู้ชายที่มากับเธอเมื่อตอนบ่าย ดูท่าทางจะสนิทสนมกันน่าดู..ร้านที่เธอทานเป็นแค่ร้านหมูกระทะธรรมดา บ้านเธอก็ออกจะฐานะดี เข้าขั้นรวยระดับมหาเศรษฐีเลยก็ว่าได้ แต่ทำมันชอบทำตัวติดดิน..ไม่เคยถือตัว..จนใครๆต่างก็ชอบเธอ..ยกเว้นผม...
"หึ....ปัก !
ผมวางช้อนลงทันทีก่อนจะกำมือไว้แน่น...สายตาที่มันดันหันไปเจอหลานรหัสกำลังป้อนอาหารหยอกล้อกันกับเพื่อนสนิทของเธอ เห็นแล้วมันหงุดหงิด...ทำอะไรไม่รู้จักอายคนอื่น...ผมไม่ได้สนใจหรอกนะ..แต่แค่กลัวว่าคนอื่นจะหาว่าผมไม่บอกไม่สอนหลานรหัสตัวเอง...ปากบอกว่าชอบผมแต่ดันทำตัวสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่น...
"เป็นอะไรเหรอมิน : เบลล์
"เปล่า..กูกลับนะ..พวกมึงกินกันต่อเลย
"อ้าวจะกลับแล้วเหรอ..พึ่งมาไม่ถึงสิบนาทีเลย : นุ่น
"อืม..กูมีธุระ..
"เออๆ..แล้วเจอกัน : โรม
@ด้านของเมย...
"แมวน้อยกินเนื้อติดมันนี่สิ..อร่อย : จาฟาร์
"หู้..ของโปรดเลยอ่ะ..ขอบคุณก๊าบบ 😊
"กินเยอะๆ..จะได้โตเร็วๆ : จาฟาร์เอามือมาลูบผมของเมยเบาๆ
"กินเบียร์ม่ะ..
"แก่แดด...ตัวแค่นี้หัดกินเบียร์เหรอเราอ่ะ.. : จาฟาร์
"ก็แค่อยากลอง...ขอลองหน่อย..นิดนึง..นะนะ 😊
"ไม่ต้องมาอ้อน..คราวที่แล้วยังไม่เข็ดเหรอ..แค่แก้วเดียวยังเมาไม่ได้สติ...ถ้าเมาขึ้นมาอีกจะทำยังไง : จาฟาร์
"ฟาร์ก็ไปส่งเมยสิ...คีย์การ์ดก็มี
"ไม่ต้องเลย..ถึงไม่เมาก็ต้องไปส่งอยู่แล้วไหม : จาฟาร์
"อือ..นิดเดียวก็ไม่ได้
"ไม่ได้ ! : จาฟาร์
"ชิ..
"ย่างไปฝากอามินด้วยดีกว่า..มีแต่ของอร่อยๆทั้งนั้น
"หายใจเข้าหายใจออกก็อามิน ถามจริงเหอะ...จีบมาตั้งนานไอ้หมอนั่นไม่เห็นจะสนใจเมยเลย ไม่เหนื่อยบ้างเหรอ : จาฟาร์
"วันนี้ไม่สน...ในอนาคตอาจจะสนก็ได้นะ....ไม่เคยได้ยินเหรอ...ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก
"งั้นฟาร์ตื๊อเมยบ่อยๆ..เมยจะใจอ่อนไหม 😊 : จาฟาร์
"เมยรักเดียวใจเดียว และที่สำคัญไม่นิยมกินเพื่อนค่ะ 😊
"เห้อ...ก็เป็นอย่างงี้ทุกที..ชอบจัง..ไอ้คนเย็นชานิ : จาฟาร์
"อย่ามาว่าอามินของเมยนะ..เมยหวง
"ค๊าบบบ...แตะต้องไม่ได้เลย..คนนี้เนี้ย : จาฟาร์
เมื่อทานอาหารเสร็จจาฟาร์ก็มาส่งฉันที่คอนโด พอมาถึงหน้าห้องฉันเลยเคาะประตูห้องของอามิน กะว่าจะเอาหมูกระทะแสนอร่อยที่ฉันตั้งใจพิถีพิถันย่างมาให้เขาทาน
"มีอะไร..
"เมยเอาหมูกระทะมาฝากค่ะ 😊
"ฉันไม่อยากกินของเธอ
"รับไปหน่อยน๊า เมยอุตส่าห์ตั้งใจย่างให้อามินโดยเฉพาะเลยนะคะ...
"ไม่...
"โถ่..อามิน...ลองดูหน่อยนะคะ อร่อยจริงๆนะ..ฉันยื่นกล่องพลาสติกสีใสให้อามิน เขารับมันไปด้วยความเบื่อหน่าย..จากนั่นก็
"ฟุบ !! (หมูกระทะของฉันถูกโยนลงไปอยู่ในถังขยะภายในห้องของเขาเรียบร้อย ฉันได้แต่มองด้วยอารมณ์ที่มันจุกอยู่ในใจ แต่ก็พยายามยิ้มออกมาเหมือนกับว่าไม่เป็นอะไร)
"พอใจยัง
"ไม่อยากทาน ไม่เห็นต้องทิ้งเลยนิคะ เมยเอาไปทานเองก็ได้ 😊 ฉันยื่นมีไปหยิบมันขึ้นมาก่อนจะหันหลังแล้วเดินเข้าห้องไป
"ทำไมถึงใจร้ายกับเมยนักนะ ฉันยืนมองหมูกระทะที่อยู่ในมือ แล้วอยู่ๆน้ำตาสีใสก็ไหลออกมา..
"กินเองก็ได้ ..... ฉันนั่งกินไปร้องไห้ไป..มือข้างหนึ่งใช้ช้อนตักอาหารที่อยู่ตรงหน้า ส่วนอีกข้าง" ก็ป่าดเช็ดน้ำตาตัวเองออก
- ผู้เขียน
