“พี่เป้ย อย่าล้อสิ” เธอบอกเพื่อนรุ่นพี่ด้วยสีหน้ากึ่งขัดเขินกึ่งขัดใจ
ทว่าคนที่ทำให้เธอแทบอยากดำดินหนีกลับเป็นเพื่อนสนิทที่มาด้วยกัน
“พี่เป้ยไม่ล้อ ฉันล้อแทนได้ไหม”
กฤติกาถามพร้อมกับรอยยิ้มล้อเลียนมุมปาก ขณะที่เธอรีบส่ายหน้าดิกห้ามทันที
“แกก็ห้ามล้ออะกุ๊กไก่ นี่ในวัดนะยะ เราต้องจิตใจผ่องใส เรื่องอะไรก็ไม่ควรเอ่ยแซวเอ่ยถาม”
เธอเอาสถานที่และเอาพระเอาเจ้าเข้ามาห้าม
วันนี้เป็นวันที่พี่เป้ยอยากทำบุญ กว่าจะฟอร์มทีมรวมตัวกันได้ก็เกือบไม่ได้คิวเพราะเดี๋ยวคนนั้นไม่ว่างคนนี้ไม่ว่าง
พี่เป้ยเห็นอย่างนี้นอกจากเป็นผู้จัดการเธอ จริงๆ นางยังมีร้านอาหารที่ร่วมหุ้นกับผัวตัวเองต้องบริหาร พอเธอไม่รับงานนางก็เลยไปดูแลร้าน ถ้าพี่มิกกี้ไม่ว่างดูนางก็ไปไหนไม่ได้นั่นแหละ
“โอ้โฮ” สองเสียงร้องประสานใส่หน้าเธอ แล้วเป็นคุณนางเอกสาวหน้าแบ๊วสายหวานแต่ปากหมาเหลือรับเป็นฝ่ายจิกกัดว่า “ประกาศขนาดนี้ฉันไม่ต้องถามหรอ
