หลังจากขึ้นมาบนบ้านน้ำพริกก็พาสวยเอากระเป๋าเข้าไปไว้ในห้องนอนที่เธอเคยพักอาศัยก่อนแต่งงานกับก้อง เมื่อเก็บกระเป๋าเรียบร้อยทั้งสองก็เดินออกมานั่งคุยกันที่โซฟาหน้าโทรทัศน์
“ที่นี่มีแค่สองห้องเหรอวะมึง?” ขณะเอ่ยถามสวยก็กวาดสายตามองสำรวจบนชั้นสองอย่างเสียมารยาท
“ใช่”
“อ้าว! แล้วทำไมกูไม่เห็นเสื้อผ้าของมึงในห้องเลย”
“จะเห็นได้ยังไงล่ะ ก็กูไม่ได้นอนห้องนั้น” สิ้นเสียงน้ำพริกสวยก็เบิกตากว้างคล้ายตกตะลึงในคำพูดของเพื่อน ก่อนจะขยับเข้าไปใกล้น้ำพริกแล้วถามด้วยท่าทีอยากรู้อยากเห็นออกมาอย่างเปิดเผย
“อย่าบอกนะว่ามึงนอนห้องเดียวกับพี่ก้อง”
“ใช่”
“ว้าย! อย่างงี้มึงกับพี่ก้องก็เอากันแล้วดิ” แม้สวยจะเคยผ่านเรื่องอย่างว่ามาแล้วด้วยความอยากรู้อยากลอง แต่มันกลับไม่ประทับใจจึงเลือกไม่ลองอีก พอรับรู้ว่าน้ำพริกเพื่อนสนิทของเธอที่ไม่เคยผ่านเรื่องนี้มาก่อนนอนกับคนเป็นสามี สวยก็อดตื่นเต้นแทนไม่ได้...
เอ่ยถา
