46
เกรซ
พอประตูถูกปิดลงน้ำตาฉันก็ไหลพราก ฉันรับรู้ถึงความเจ็บปวดของเขา ฉันรับรู้ถึงการจ้องมองตลอดทั้งคืน เขารักฉันมากขนาดนั้นเลยหรอ ผู้ชายที่ฉันบอกว่าเกลียด เขารักฉันมาก
ฉันพลิกตัวหันไปมองลิ้นชักแล้วคิดทบทวนใหม่ ฉันทำให้เขาเจ็บ ฉันทำให้เขาไม่มีความสุข ฉันทำให้เขาทุกข์ ฉันทำให้เขาต้องกินย***าๆนั่น!
ฉันยิ้มเหยียดให้ตัวเองก่อนจะลุกไปอาบน้ำแต่งตัวรับวันใหม่
"วันนี้เขาจะทำอะไรกินนะกลิ่นหอมเข้ามาถึงในห้อง "ฉันพูดกับตัวเองในกระจก ก่อนนะลุกขึ้นเปิดประตูออกไปดู
"ทำอะไรกินหรอ"ฉันถามคนตัวโตที่ยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ครัว
"ข้าวต้มปลาครับ"เขาเงยหน้าขึ้นมายิ้มตอบ ทั้งที่ตัวเองเจ็บขนาดนั้น
"อื้อ ไปรอที่โต๊ะนะ"ฉันยื่นหน้าไปดูหม้อข้าวต้มปลา แล้วเดินไปนั่งรอที่โต๊ะ
ฉันนั่งมองคนที่ยืนทำข้าวต้มให้ฉันกิน หน้าเขาดูเศร้าหมอง ตัวก็ซูบผอมลงกว่าแต่ก่อนเยอะเขาเป็นมากกว่าฉันอีกนะเนี่ย ฉันคิดว่าเขาจะดีใจซะอี
