รถsuvไถลเสียหลัก มันหมุนเคว้งอยู่กลางถนน ก่อนพุ่งชนเข้ากับแท่นแบริเออร์ที่อยู่ข้างทาง…เสียงดัง โคร้ม!! โจเซฟเก็บปืนลงเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่ เพราะเหตุการณ์แบบนี้ เขาเจอมานับครั้งไม่ถ้วน “กระจอก” เขาพูดผ่านริมฝีปากหนาเพียงแผ่วเบา ก่อนจะนั่งนิ่งในท่าเดิม “ฝีมือนายสุดยอดไปเลยครับ” บอดี้การ์ดเอ่ยชม พร้อมเลื่อนกระจกขึ้น แล้วเก็บปืนของตัวเองให้เข้าที่ ——-อีกด้าน อลิชา — หลังงานสวดอภิธรรมคืนแรกเสร็จ เธอก็พาแม่กลับมาพักที่บ้าน นอกจากนั้นยังมีพี่พิ้ง ป้าลัดดา และลุงพิเชษฐ์ที่ยังมานอนเป็นเพื่อน เพื่อไม่ให้คฤหาสน์หลังใหญ่ นั้นดูเงียบเหงาจนเกินไป “ ทานอะไรหน่อยเถอะพิมล คชาเขาไปสบายแล้ว เราเองก็ต้องเข้มแข็งเพื่อลูกนะ สงสารยัยพอร์ชต่อไปต้องดูแลบริษัทใหญ่โต ผู้หญิงตัวเล็กๆคนเดียวจะขาดกำลังใจได้ยังไง” ลัดดาได้แต่ปลอบใจน้องสะใภ้ ตั้งแต่วันที่พ่อของเธอเสีย ผู้เป็นแม่ก็แทบไม่กินอะไรเลย หน้าตาที่เค