“แบบนั้นแหละ”
แฟรงค์เฟิร์สกล่าวสั้น ๆ ก่อนหันหลังกลับไปอย่างไม่ใส่ใจ
อลิชาโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อบรรยากาศเริ่มคลายความกดดัน แล้วเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นพอดี
“สวัสดีค่ะเฮีย โหเฮีย!!นี่พี่สะใภ้หนูเหรอคะทำไมสวยแบบนี้”
เสียงใสปนขี้เล่นดังขึ้นพร้อมร่างบางในชุดเดรสสั้นสีพีช ที่เดินตรงเข้ามาหาเธอ เฌอลินิณญ์ คาร์เนอร์ น้องสาวของโจเซฟในวัยยี่สิบต้น ๆ ใบหน้าหวานสดใส ผมยาวสลวยกับรอยยิ้มที่ดูน่ารักสดใสสมวัย ระบายยิ้มกว้างดีใจ
ด้านข้างเธอมีชายหนุ่มหน้าตาดี ในเสื้อเชิ้ตแบรนด์เนมใบหน้าคมเข้มดูหล่อเหลา คนที่เธอรู้จากโจเซฟว่าเป็นไดจิน้องเขยเขานั่นแหละ
“อืม นี่อลิชา”
เขาแนะนำสั้นๆให้น้องสาวรู้จัก
“ยินดีต้อนรับนะคะ พี่อลิชา! หนูชื่อลินิณญ์ค่ะ น้องสาวของเฮียโจเซฟ”
ลินิณญ์พูดเร็วจี๋ แล้วเดินเข้ามาคว้ามืออลิชาไปกุมไว้อย่างเป็นกันเอง
“สวัสดีจ๊ะ”
อลิชาตอบรับเสียงเบา เพราะมันตื่นเต้นไปหมด
“ส่วนนี่พี่ไดจ
