มหาลัย
"ขอบคุณค่ะ" ฉันขอบคุณพี่โฮปที่มาส่งที่หน้าคณะเหมือนทุกวัน
"เดินดีๆ ละ" เขาสั่งแหละ พร้อมยื่นไม้ค้ำยันให้ฉัน ก็ยังมีน้ำใจลงมาช่วยพยุงฉันลงรถอยู่นะ อิอิ
"ค่ะ^^"
"ยิ้มหวาน!"
"แกเป็นอะไร"
ทันทีที่ลงรถเสียงเพื่อนๆ ฉันก็ดังมาแต่ไกล ยัยไจ๋กับญาริณวิ่งมาหาฉันด้วยใบหน้าตกใจ
"เท้าแพลงนะ" ฉันตอบเพื่อนๆ
"ไปทำอีท่าไหน" ญาริณถามพลางเข้ามาถือของช่วย
"ตกต้นมะม่วง"
"...." ญาริณนิ่งไปเลยเมื่อได้ยินคำตอบฉัน
"แกไปทำอะไรบนต้นมะม่วง" ไจ๋ถาม
"ปีนเก็บลูกมะม่วงนะสิ"
"ดีขาไม่หัก" ญาริณ
"พูดเหมือนแม่ฉันเลย"
"ไม่ใช่แม่ก็พูดแบบนี้หมดละจ๊ะ ใครใช้ให้ปีนต้นมะม่วง ไม่มีไม้สอยหรือไง" ยัยไจ๋บ่นฉันอีกคน พวกมันเหมือนแม่ฉันจริงๆ
"ไม่ได้มาให้บ่นนะ มาเรียน"
"จ๊ะ เชิญจ๊ะ" มันผายมือให้ฉันเดิน แต่เดินได้ไม่ถึงก้าว เสียงยัยกะทิก็ดังขึ้น
"ยิ้มหวาน!" กะทิวิ่งมาหาพวกฉัน "แกเป็นอะไร"
"ตกต้นมะม่วงจ๊ะ"
