"ไม่ได้ออกไปเดินเล่นเลย" ฉันโวยวายเมื่อตื่นมาเห็นท้องฟ้ามืด "ใครบอกไม่ยอมตื่น" คนตัวโตที่นั่งเล่นมือถืออยู่เก้าอี้นวมข้างเตียงพูดขึ้น "แล้วเพราะใครเล่า" ฉันมองค้อนร่างโต ไม่ใช่เพราะเขาหรือไง "เพราะเด็กมันยั่ว" เขาละสายตาจากมือถือ มองมาที่ฉัน "!!!" ฉันเม้มปากแน่น สะบัดหน้าใส่ แล้วทิ้งตัวลงนอนเหมือนเดิม ยั่วไม่ยั่วแล้วไง ถ้าไม่อยากทำก็ห้ามใจตัวเองสิ "กินข้าว" "..." ฉันไม่ตอบ นอนมุดตัวใต้ผ้าห่ม "อยู่อีกตั้งหลายวัน พรุ่งนี้ค่อยไปก็ได้" เขาบอกน้ำเสียงอ่อนลง "ก็ได้ แต่พี่โฮปไปเดินเป็นเพื่อนนะ" ฉันยอมโผล่หน้าออกจากผ้าห่ม จ่อลองกับคนตัวโต ที่เดินมายืนข้างเตียงเมื่อไหร่ไม่รู้ "อือ" เขาตอบในลำคอ "พูดเพราะๆ กับยิ้มหวานไม่ได้หรือไง" ฉันมองค้อนไอ้คนเย็นชา พูดครับกับฉันก็ไม่ได้ ชิ "ไม่กินก็ตามใจ ฉันกินหมดอย่ามาบ่น" ว่าแล้วเขาก็ก้าวเดินตรงไปที่ประตู ไม่ได้สนใจคำพูดก่อนหน้าฉันเลย!! "อือ!! รอด้