สองทุ่ม
แม้ใจหนึ่งจะรู้สึกไม่อยากยุ่งเกี่ยว แต่อีกใจก็อดสงสัยไม่ได้ ฉันมาถึงคาเฟ่ที่ว่าโดยไม่ทันรู้ตัว ใจเต้นระรัวด้วยความกังวลและความอยากรู้อยากเห็น
เมื่อเข้าไปในคาเฟ่ ฉันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะริมหน้าต่าง เธอสวมชุดสูทดูภูมิฐาน ผมถูกเกล้าอย่างเรียบหรู และสีหน้าที่ดูมั่นคงทำให้ฉันรู้ได้ทันทีว่านี่คือ "ณิชา"
"คุณยิ้มหวานใช่ไหม?" เธอเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นฉันเดินเข้ามา ฉันพยักหน้าช้าๆ และนั่งลงตรงข้ามเธอ
"ฉันอยากรู้ว่าคุณมีเรื่องอะไรจะพูดเกี่ยวกับพี่โฮป" ฉันถามทันที ไม่อยากเสียเวลา
ณิชายิ้มบางๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
"ถามมาตรงๆ แบบนี้ ฉันไม่อ้อมค้อมนะ ฉันเป็นแฟนกับโฮป ก่อนที่เขาจะหมั้นกับเธอ"
คำพูดของเธอทำเอาฉันนิ่งงัน หัวใจเหมือนหยุดเต้นไปชั่วขณะ ฉันพยายามตั้งสติ แต่ความรู้สึกเจ็บแปลบในอกกลับไม่อาจหายไปได้ง่ายๆ
"หมายความว่ายังไงคะ?" ฉันถามกลับเสียงเบา แต่พยายามรักษาความส
