แพ้รักเก่า - 11
697 คำ
กลับมาที่คอนโดเห็นมินลี่ยืนรอรับด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีเลย
“เป็นอะไรหรือเปล่า มันดึกแล้วนะทำไมถึงยังไม่นอนอีก”
“มินเห็นข่าว พี่มิลาจะหมั้นกับมาลิคหรอคะ” ฉันเม้มปากแน่นเพราะไม่คิดว่าน้องสาวจะรู้เร็วขนาดนี้ “พี่มิลา แบบนี้มันถลำลึกเกินไปแล้ว”
“……….”
“ต้องหมั้นจริงๆ หรอคะ”
“ที่มาลิคประกาศแบบนั้นเพราะต้องการยั่วโมโหคาแลน”
“มินถามว่าต้องหมั้นจริงๆ หรือเปล่า”
“ไม่หรอกมิน พี่จะไม่ยอม” ฉันยอมทำให้เขาได้ทุกเรื่อง ยกเว้นการหมั้นทำให้ไม่ได้จริงๆ เพราะหากมันเกิดขึ้นนั่นหมายความว่าจะไม่มีทางหลุดพ้นได้อีก แค่นี้ก็แทบไม่มีทางแล้ว
“รู้ไหมว่าพี่คาแลนจะเสียใจแค่ไหน พี่มิลายอมมาลิคเกินไปแล้วนะ”
“พี่ทำเพื่อมินนะ ส่วนเรื่องคาแลนมันจบไปนานแล้ว”
“นั่นสิจบไปตั้งนานแล้วทำไมพี่สองคนยังรักยังโหยหากันอยู่”
“มินลี่”
“มันต้องเจ็บปวดขนาดไหนคะพี่มิลาถึงจะหนีออกไปจากคนอย่างมาลิค”
“พี่ทำไม่ได้ไงมิน พี่ทิ้งน้องสาวตัวเองไม่ได้หรอกนะ”
“ที่มินเป็นแบบนี้ก็เพราะเขานะ เขาทำทั้งหมด”
“เพราะแบบนั้นไงเขาถึงมียารักษา มันมีแค่เขาคนเดียว”
ฉันกับน้องสาวเถียงกันไปมา นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรอก มินรักคาแลนเหมือนพี่ชายแท้ๆ คนหนึ่ง ฉันรู้ว่าเธอไม่อยากเห็นฉันทำแบบนี้
“ถ้ามินเจอพี่คาแลน มินจะบอกความจริงทั้งหมด”
“อย่าลืมสิมาลิคสั่งห้ามมินออกไปข้างนอก”
“มินเกลียดเขา เกลียดที่เขาทำให้เราเป็นแบบนี้ เกลียดที่เขาทำให้พี่มิลาไม่มีความสุข เกลียดที่ครั้งหนึ่งมินเคยรู้สึกดีๆ กับเขา”
มินทรุดตัวลงร้องไห้สะอื้นเมื่อคิดถึงอดีต ไม่ใช่แค่ตัวฉันที่มีอดีต มินเองก็เหมือนกันและมันอาจจะเลวร้ายกว่าฉันด้วยซ้ำ ฉันเองไม่รู้อะไรมากเพราะน้องแทบไม่พูดถึงเลย รู้แค่ต้นเหตุผลคือมาลิค
“ไม่เอานะมินอย่าคิดถึงเรื่องนั้นอีก” ฉันรีบนั่งลงปลอบน้องสาว ทุกครั้งที่เอ่ยเรื่องนั้นมินจะสั่นไปทั้งตัวจนกลัวว่าอาการป่วยจะกำเริบ
ฉันบอกไม่ได้ว่าจะต้องอยู่แบบนี้อีกนานแค่ไหน มันคงเป็นเวรกรรมที่เคยทำเอาไว้กับคาแลน วันนั้นที่เขานั่งคุกเข่าขอแต่งงานแต่ฉันกลับเลือกหันหลังให้ นับตั้งแต่วันนั้นชีวิตของฉันก็ไม่เคยมีความสุขอีกเลย
Talk - คาแลน
“สงบสติอารมณ์ได้หรือยัง” เฟลิกซ์มันถามหลังจากผ่านไปสามชั่วโมง
“อืม”
ตอนนี้ข้าวของในห้องพังกระจัดกระจายเกลื่อนพื้นเต็มไปหมดเพราะฝีมือของผมเอง
“คาแลน มึงทำเหี้ยอะไรลงไปเนี่ย” เคย์เดนเดินเข้ามาในห้องพร้อมอ้าปากค้างกับสิ่งที่ได้เห็นจากฝีมือของผม
“รูปนั้นประมูลมาห้าสิบล้านเลยนะ พังเละเลยไอ้เหี้ย”
“แจกันใบนั้นเป็นของเก่าราคาในตลาดตอนนี้คงร้อยล้าน แต่ตอนนี้แตกละเอียดเลย กูเสียดายชิบหาย”
“คราวหลังถ้าจะอาละวาดพังห้องเละขนาดนี้บอกกูก่อน กูจะเอาของมีค่าออก”
ทั้งเคย์เดนและเฟลิกซ์ต่างบ่นเสียดายของ แต่สำหรับผมไม่รู้สึกเสียดายเลยสักนิด
“ได้ข่าวว่ามาลิคมันกำลังส่งสินค้าล็อตใหม่ไปให้ทางฮ่องกง สั่งคนไปเผาสินค่าในเรือมัน ในเมื่อมันตั้งใจหยามขนาดนี้กูก็จะเล่นกลับเหมือนกัน”
“เดี๋ยวกูจัดให้ หมั่นไส้มันชิบหายไอ้เวรนั่น”
“เออ แล้วผู้หญิงคนนั้นจะต้องหมั้นกับมันจริงๆ หรอวะ กูเห็นหน้าเธอก็ดูตกใจเหมือนกันที่มาลิคประกาศแบบนั้น”
“มันไม่มีทางได้หมั้น มึงรอดูได้เลยเคย์เดน”
- ผู้เขียน
