#วันต่อมา
ยอมรับว่าเมื่อคืนฉันคิดอะไรมากมายไปหมด รวมถึงเรื่องที่คิดสั้นด้วย แต่มันก็เป็นแค่ความคิดนั่นแหละใครบ้างจะไม่รักชีวิตของตัวเอง สุดท้ายแล้วมันก็คือสิ่งที่ฉันเลือกทั้งนั้น
รอยที่ถูกมาลิคตบเมื่อคืนมันเริ่มช้ำบนใบหน้าทั้งสองข้าง ตอนนี้ฉันเริ่มมีความคิดบางอย่างแล้ว มันอยากจะลองหนีดูสักครั้ง เพราะคงทนทำร้ายคนที่ตัวเองรักต่อไปไม่ไหว ไหนจะต้องหมั้นกับเขา ให้ตายยังดีกว่า
ออกมาข้างนอกเห็นมินลี่กำลังนั่งเล่นกับเจ้าแมวขาวตัวเล็ก มันขี้อ้อนมาก ๆ เลย คลอเคลียขามินไม่หยุดแถมยังร้องเมี๊ยว ๆ
“ตั้งชื่อให้มันหรือยัง” ฉันนั่งลงแล้วเรามือลูบหัวแมวเด็ก
“ยังค่ะ มินรอให้พี่มิลามาตั้ง”
“ทำไมล่ะ พี่ซื้อมาให้มินนะ”
“แต่พี่มิลาเป็นคนซื้อไง มินให้สิทธิ์ในการตั้งชื่อค่ะ”
“อือก็ได้”
พยักหน้าจากนั้นก็มองเจ้าตัวกลมสีขาวที่กำลังอ้อนเอาหน้ามาถูบนมือของฉัน “ความหวัง พี่อยากให้มันชื่อความหวัง”
“ไอ้หวั
