ติ๊งต่องๆ
"หืออ แป๊บนึงน๊าา"
ฉันตะกายขึ้นจากเตียงนุ่มพร้อมคว้าตุ๊กตาแมวเมี๊ยวมาถือและเดินมึนๆมาเปิดประตูห้อง
"อรุณสวัสดิ์ครับคุณหนูนิ่ม"
"อรุณ.." ฉันขมวดคิ้วเงยหน้ามองคุณลุงคนเดิมในชุดสูทอย่างไม่เข้าใจขณะที่ข้างหลังเขาก็มีผู้หญิงอีกสามคนยืนอยู่ ตาฉันสว่างทันทีก่อนจะเลิ่กลั่กยกมือไหว้เขาและมองคนข้างหลังอย่างไม่เข้าใจ "มะ มาทำอะไรกันคะ!?"
"มารับคุณหนูนิ่มไปทานข้าวกับคุณท่านครับ"
"คุณท่าน.." ฉันผวาถอยหลังทันทีที่คุณลุงก้มหัวให้
"ขออนุญาตนะครับ" เขาว่าก่อนจะพยักหน้าให้ผุ้หญิงอีกสามคนเดินเข้ามาในห้อง พวกเธอถือพวกกระเป๋าและชุดมาด้วยอ่ะ "คุณสายฟ้าเกรงว่าคุณหนูจะไม่มีชุดสำหรับไปทานอาหารกับคุณท่านน่ะครับเลยให้ชุดมาพร้อมกับช่างแต่งหน้า"
"เอ่อ แต่หนูไม่ได้บอกว่าจะไปนะคะแถมก็ยังไม่มีใครมาบอกหนู"
"ไปเถอะครับ..ถ้าคุณไปคุณพายุอาจจะได้แข่งต่อก็ได้นะครับ" ฉันนิ่งไปทันทีที่เขาว่าแบบนั้น "คุณหนูนิ่ม
