แกร๊ง..
"มาแล้ว!?"
เสียงของพายทักขึ้นทันทีที่ฉันเดินเข้ามาในห้อง ฉันเบิกตามองพายด้วยความแปลกใจเพราะฉันบอกให้เธอไปเรียนก่อนได้เลยเดี๋ยวฉันจะตามไปแต่ตอนนี้เพื่อนฉันยังอยู่ห้องและมองฉันที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องอย่างงงๆ
"ไปนอนกับพี่พายุมาเป็นไงบ้าง!?"
"ถามบ้าอะไรของเธอเนี้ยพาย" ฉันเกาหัวตัวเองทันทีด้วยความเขินขณะที่เพื่อนก็ชี้หน้ามองฉันอย่างจับผิด
"เน้ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องรู้หรอกน่าา"
"จะมีอะไรเล่าแค่นอนเฉยๆ"
ฉันเม้มปากก่อนจะรีบหยิบผ้าไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะเพิ่งนึกได้ตอนออกมาใส่ชุดว่าตอนนี้พี่พายุรออยู่ข้างล่าง...ฉันรีบส่งข้อความไปบอกเขาว่าให้ไปก่อนเลยเดี๋ยวไปกับพายไม่นานข้อความก็ถูกตอบกลับ
เจ้านาย : มีรถ?
หนูนิ่ม : ไม่มี..แต่ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวนั่งรถราง
เจ้านาย : จะไปส่ง รีบลงมาเถอะ
ฉันก้มดูโทรศัพท์อีกครั้งก่อนจะหันมองพายที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์รออยู่ เธอเพิ่งบอกฉันน่ะว่าที่ไปช้าเพรา
