“ใช่แล้วราร่า เราเป็นคนเปลี่ยนชุดให้เจ้าเอง และเสื้อผ้าของเจ้า เราให้คนจัดเตรียมไว้เรียบร้อยในการไปฮันนีมูนครั้งนี้” เขาเฉลยให้เธอรับรู้
อญู่ร่าทำท่าจะถามอะไรต่อมิอะไร ก็ต้องเปลี่ยนเป็นเสียงครวญครางแทนที่เมื่อเขาสอดนิ้วแทรกเข้าสู่ใจกลางความเป็นสาวที่ฉ่ำชื้นโดยการแหวกแพนตี้สีหวานออกไปเพียงเล็กน้อย เท่านี้เขาก็สามารถสัมผัสเธอได้อย่างลึกซึ้ง
“อื้อ... ปล่อยก่อน” หญิงสาวร้องประท้วงทันทีที่เขาปล่อยเรียวปากหวาน หลังจากแทบจะสูบเอาวิญญาณเธอไปด้วยรสจูบกำซาบซ่านนั้นเลยก็ว่าได้
“ทำไม” เขาถามอย่างอารมณ์ดีไม่มีแววหงุดหงิดสักนิด
“เรากำลังจะไปไหน” เธอถามด้วยความสงสัย
“ไปฮันนีมูน” ชามิลตอบหน้าตาย
“หมายถึงที่ไหนเพคะ” อญู่ร่าทำเสียงในลำคออย่างขัดใจนิดๆ เมื่อเอ่ยถามออกไป
“ถ้าอยากรู้ก็ต้องให้รางวัลเราก่อน แลกกับหนึ่งคำถาม”
“เจ้าเล่ห์ร้ายกาจที่สุด” เธอว่าอย่างงอนๆ
“แล้วแต่เจ้าจะคิด ถ้าไม่ทำแบบนี้ เจ้าจ
