“อุ๊ย” อญู่ร่าอุทานผละใบหน้าห่างเมื่อถูกอีกฝ่ายรังแกเอาอีกแล้ว เขาใช้ฝ่ามือรั้งใบหน้าเธอเอาไว้ให้หยุดนิ่ง ดวงตาคมดุจพญาเหยี่ยวสะกดให้เธอนิ่งงันแทบขยับตัวไปไหนไม่ได้
มือหนาประคองใบหน้าสวยเอาไว้ โน้มใบหน้าจุมพิตกลีบปากสีกุหลาบระเรื่อ ดูดดุนแผ่วเบาอย่างหยอกเย้า อญู่ร่าเผลอไผลจุมพิตโต้ตอบอย่างอ่อนหวานยิ่งกระตุ้นให้ชายหนุ่มต้องการครอบครองเธอมากยิ่งขึ้น
ชายหนุ่มถอนจุมพิตอย่างอ้อยอิ่ง แต่ก็อดใจไม่ไหวต้องกดริมฝีปากแนบกับปากสวยหวานอีกครั้ง อญู่ร่ารู้สึกหัวหมุนเคลิบเคลิ้มไปกับจุมพิตกระชากอารมณ์นั้น แต่วูบหนึ่งเธอกลับระลึกถึงใครบางคน
ชีคชามิล!!!
ตู้ม!
ร่างสูงของคนสวนหนุ่มที่ชื่อไกร ถูกผลักตกจากเรืออย่างไม่ทันตั้งตัว อญู่ร่าหอบหายใจรุนแรงเมื่อตั้งสติได้และเธอไม่ควรปล่อยเนื้อปล่อยตัวกับชายคนอื่น
“นี่คุณเป็นอะไรนี่ ผลักผมทำไม”
ชายหนุ่มโวยวายลั่น ก่อนจะว่ายน้ำมาเกาะเรือเอาไว้ มองเธออย่างไม่เข้า
