“ฝ่าบาท” ฟาตีมาครางอย่างไม่เชื่อหู
“จนวันที่เราจะได้ครอบครองเจ้า แม่ของเจ้าเสนอเจ้าให้เรา เราจะปฏิเสธก็ได้หากรังเกียจเจ้าจริงๆ แต่เรากลับรับข้อเสนอที่คิดว่าจะพันธนาการเราสองคนไว้ด้วยกัน ตอนนั้น เราไม่ได้กังวลใจสักนิดที่จะถูกเจ้าพันธนาการเอาไว้”
“คุณแม่เหรอคะ” แม้เธอจะพอรู้รางๆ แต่ไม่เคยมีใครยืนยันชัดเจน คืนนั้นตอนที่เธอดื่มนมเสร็จก็ง่วงงุนทันที เป็นฝีมือมารดาของเธอจริงๆ นั่นเอง
“เรารู้อยู่เต็มอกว่าหากเรารับข้อเสนอของแม่เจ้า เราจะตกหลุมพรางที่ถูกขุดเอาไว้ แต่เรายอมเดินเข้าไปในหลุมพรางนั้น โดยที่ไม่อุทธรณ์ใดๆ”
ฟาตีมามองบุรุษหนุ่มรูปงามตรงหน้าด้วยความรู้สึกบรรยายไม่ถูก เธอคิดว่าเขาเกลียดเธอเสียอีก ก็ในเมื่อเขาแสดงออกชัดเจนว่าชอบพี่สาวของเธอนี่นา
“วันก่อนเราไม่ได้ตั้งใจจะทำรุนแรงกับเจ้า ก็เจ้าตะโกนใส่หน้าเราว่าเกลียดเรา ขยะแขยงเรา ไม่ยินยอมพร้อมใจที่ร่วมรักกับเรา มันทำให้เราโมโห”
ฟาตีมา
