"ฮึกๆ คุณโช! พี่เจ็บ"
แต่แล้วผมก็รู้สึกเหมือนโดนบีบที่หัวใจ เมื่อคนที่ผมถาโถมกายใส่ กำลังร้องไห้ราวกับจะขาดใจตายด้วยน้ำมือของผม ผมรู้สึกผิดมากที่เผลอทำให้เธอเจ็บตัว จนผมจ้องไปที่ต้นแขนเรียวถึงรู้ว่าผมบีบมันแรงจนแทบจะแตกหักคามือ พอเห็นเธอเจ็บผมกับรู้สึกเจ็บยิ่งกว่า จึงก้มลงไปจูบลงที่กลางศีรษะเล็กเบาๆ ก่อนจะไล่ลงไปจุมพิตที่แก้มเนียนเพื่อเป็นการขอโทษ มือที่กำต้นแขนเรียว ก็โอบกอดเธอแนบกาย ทั้งที่ช่วงร่างยังขยับโยกเข้าไปในกายเธอไม่หยุด
"ผมขอโทษครับ ผมผิดไปแล้ว พี่นุ่มนิ่มอย่าโกรธผมเลยนะครับ ผมสัญญาว่าจะบอกพี่ทุกครั้งเวลาจะออกไปไหน และจะไม่ทำร้ายพี่แบบนี้อีก ผมขอโทษนะ...นะ คนดีของผม"
เสียงพร่ำพูดของผมหลั่งไหลออกมาบจากปากด้วยความสั่นเครือ จนคนในอ้อมกอดเริ่มอิงมาซบอก พลางแอ่นบั้นท้ายตอบรับผมอย่างให้อภัย
ผมก้มลงไปจูบแรกลิ้นกับคนที่แอ่นเอนให้ผมแนบชิดทางด้านหลัง ก่อนที่ผมจะเลื่อนสองมือขึ้นไปกอบกำ
