"สวัสดีครับ คุณพ่อคุณแม่ ผมภูเบศเป็นเพื่อนกับโชกุนครับ และก็เป็นลูกของท่านเจ้าสัวทรงชัยครับผม"
"โห..นี่เบตงเหรอเนี่ย โตขึ้นมากจนอาจำไม่ได้เลย เห็นล่าสุดสมัยอยู่ ป.6 นี่อาไม่รู้เลยนะ ว่าเบตงเป็นเพื่อนตาโช "
"แหะๆ ตงไม่ค่อยอยู่บ้านหรอกครับ ไปขลุกอยู่แต่กับอาสี่ที่ผับประจำ จนทุกวันนี้แย่งอาสี่บริหารเองแล้ว โชกุนก็เป็นหุ้นส่วนด้วยนะครับ ใช่ไหมมึง"
ผมงอนมัน เลยแกล้งไม่พูดด้วย จนมันเดินเข้ามาหาผม
"ไอ้โช...ได้ยินกูถามไหมเนี่ย"
"คุณเป็นใครเหรอครับ ผมไม่รู้จัก"
ผมแกล้งพูดประชดมัน
"อ้าว! ไอ้นี่ กูไอ้ตงเพื่อนมึงไง"
"เหรอ...กูไม่เคยรู้เลย ว่ากูมีเพื่อนเป็นลูกเจ้าสัว"
"ประชดอีก งอนเป็นผู้หญิงเลยนะมึงเนี่ย ไอ้พี่เขย...แทนที่จะดีใจที่กูอุตส่าห์ช่วยเปิดทางให้ นี่ถ้าไม่ใช่มึง กูคงไม่เต็มใจดันช่วยจนได้เป็นพี่เขยกูหรอก"
"ดันช่วย...ไอ้บ้าเอ๊ย!...กูต้องดีใจใช่ไหม น้องที่ไหนเขายุให้เพื่อนเอาพี่สาวตัวเ
