"โอ้โห...ใครซื้อดอกไม้ให้อารสาคะ ช่อใหญ่มากเลยค่ะ" น้องเอมเอ่ยถามอาสะใภ้ด้วยรอยยิ้ม เธอรู้สึกตื่นตาตื่นใจเมื่อเห็นดอกกุหลาบสีขาวดอกใหญ่ราคาแพงลิบซึ่งถูกจัดเรียงไว้สวยงามบนช่อ
"อ๋อ...เพื่อนของอารสาค่ะ เขาซื้อดอกกุหลาบสีขาวมาให้ แทนมิตรภาพของคำว่าเพื่อนค่ะ"
"ดีจังเลยนะคะ คิดว่ามีแต่คนรักกันซะอีกที่ซื้อช่อดอกไม้ให้กัน" เด็กสาวเอ่ยถามแววตาใสซื่อ รสาได้แต่ยิ้มเจื่อนจ้องมองช่อกุหลาบในมือของตนเองสลับกับแหวนแต่งงานบนนิ้วเรียวด้วยแววตาตัดพ้อ
"กลับกันดีกว่านะคะ" รสาเอื้อมมือไปเปิดประตูรถให้เด็กน้อย จากนั้นจึงเปิดประตูหลังและเอาช่อดอกกุหลาบสีขาววางไว้ที่เบาะกว้าง ทว่าทันใดนั้นกลับมีบุรุษอีกคนหนึ่งเดินตรงเข้ามาทักทาย น้ำเสียงนั้นรสาไม่เคยได้ยินจากที่ไหนมาก่อน
"สวัสดีครับคุณรสา..." ใบหน้าหวานหันกลับมามองต้นเสียงทุ้มด้วยความรู้สึกแปลกใจ คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเล็กน้อย
"สวัสดีค่ะ เรารู้จักกันหรือเป
