"เวลามีปัญหาเขาก็จะหนีแบบนี้ตลอดสิครับคุณแม่"
"รสาเขาไม่ได้มีปัญหานะคะ คนที่มีปัญหาคือพี่สิงห์ต่างหาก" รสรินไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่พี่ชายกล่าวหาพี่สะใภ้
"รส!"
"เอาล่ะ ไม่ต้องเถียงกันเลยนะพี่น้อง"
"ผมจะไปตามเมียครับ"
"เดี๋ยว! สิงห์จะทำตัวเจ้าอารมณ์แบบนี้ไม่ได้แล้วนะ ถ้าเกิดว่าหนูรสาเลือกที่จะหย่าจริงๆ แม่ก็ช่วยอะไรไม่ได้นะ" คุณลักษมีพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังซึ่งแตกต่างจากทุกครั้ง นางรู้จักนิสัยของบุตรชายดีจึงนึกสงสารลูกสะใภ้แสนดีขึ้นมา อยู่ๆ กลับรู้สึกผิดที่เคยบังคับให้ทั้งสองแต่งงานกัน สุดท้ายเหมือนผลกรรมจะตกอยู่ที่รสาเพียงคนเดียว
"แต่มันให้ดอกกุหลาบช่อใหญ่ขนาดนี้กับเมียผมนะครับ จะให้ผมยืนดูเฉยๆ แล้วก็ยินดีกับเขาอย่างนั้นหรือครับ ผมอยากเห็นหน้าไอ้เจ้าของดอกกุหลาบช่อนี้"
"สิงห์ ฟังแม่นะ หนูรสาเขาเป็นผู้หญิงที่สวยสง่า เขางดงามเหมือนดอกไม้ราคาแพง โดดเด่นจนใครๆก็ต้องมอง ใครเห็นหนูรสาก็หลง
