"คุณสิงห์...เลอะหมดเลยค่ะ" รสาหยัดใบหน้าหวานขึ้นจากตักแกร่ง มือเล็กเอื้อมไปหยิบกระดาษชำระมาซับน้ำคาวรักที่เปรอะเปื้อนรอบๆ ริมฝีปากอวบ สิงห์คลี่ยิ้มพึงพอใจพลางขยับมือขึ้นมาแตะริมฝีปากอิ่ม อารมณ์หวามไหวมันหนักหนา อารมณ์โหยหาช่างหนักหน่วง เอาแต่คร่ำครวญอยากเชยชมคนตรงหน้า
"เก่งขนาดนี้ไม่เห็นทำให้ตั้งนาน"
"อื้อ!" รสาปัดมือสามีออก เบือนหน้าหนีไปทางอื่นด้วยความรู้สึกเก้อเขิน ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาทำอะไรเช่นนี้ให้ผู้ชาย ถึงแม้จะเป็นสามีของตนเองแต่ก็ถือเป็นครั้งแรกในชีวิต จึงทำให้ไม่กล้าสู้หน้าเขาเอาเสียเลย
"คุณสิงห์ไม่ต้องแกล้งพูดเรื่องนี้เลยนะคะ คุณก็รู้อยู่แล้วว่ารสาอาย" มือเล็กขยับไปหมุนกุญแจสตาร์ทรถ
"เดี๋ยวสิ จะรีบไปไหนครับ ขับไม่ถึงห้านาทีก็ถึงบ้านแล้ว"
"แล้วจะนั่งอยู่ในรถทำไมคะ ดึกมากแล้วด้วย"
"อยากให้ฉันถึงบ้านในสภาพหรือยังไง" สิงห์ก้มลงมองเเก่นกายของตน มันยังคงแข็งชันและเปรอะเปื้อนไปด
