@สามวันต่อมา
เสียงเบสกระแทกอกดังก้องอยู่ภายในผับหรูใจกลางเมือง แสงไฟวูบวาบฉายจับร่างสูงที่กำลังเอนตัวพิงโซฟากึ่งวีไอพีอย่างไม่แยแส ใบหน้าหล่อเหลาในเงาสลัวบูดเบี้ยวด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ มือข้างหนึ่งกอดเอวหญิงสาวในชุดเดรสสีแดงวาบหวิว โชว์เต้าอวบอิ่ม อีกข้างถือแก้วเหล้าที่เขาเพิ่งกระดกไปหยกๆ
“มึงจะทำแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่วะ?” เสียงของไอ้ธามมันพูดกับผมอย่างอดกลั้น สายตาที่มันมองมาราวกับว่าเวทนาในสภาพของผมในตอนนี้
“กูทำอะไรวะ…” ผมหัวเราะในลำคอ แววตาแดงก่ำจากเหล้า… หรืออะไรอย่างอื่น…ผมเองก็ไม่แน่ใจ
“ก็ที่มึงเป็นอยู่นี่ไง แดกเหล้าทั้งวันทั้งคืน นัวเนียอยู่แต่กับเด็กเอ็น มึงจะประชดชีวิตไปทำไมวะ?” ไอ้วายุพูดพลางกระดกเบียร์อย่างระอาดูสีหน้าของพวกมันก็คงจะเบื่อหน่ายผมเต็มทีแล้ว แต่ผมมีหรือจะสนใจทำเป็นยักไหล่ ส่งแก้วเปล่าให้เด็กเสิร์ฟ ก่อนจะกระดิกนิ้วเรียกเด็กๆมานั่งข้างผมอีกคน
"พอได้แล้วไอ้ชา" ไอ้วาต
