@วันต่อมา ณ ร้านอาหารในตัวเมืองนนทบุรี
เสียงกระดิ่งเหนือบานประตูดังขึ้นเบา ๆ ขณะที่อาชาเดินนำวายุเข้ามาในร้านอาหารเล็ก ๆ ย่านกลางเมืองนนท์ ร้านที่ดูธรรมดา แต่สำหรับเขา…คือสถานที่มีความหวัง สายตาคมกริบกวาดมองผ่านโต๊ะลูกค้าไปทีละโต๊ะ จนกระทั่งหยุดลงที่โต๊ะมุมในสุดของร้าน
"เฟย์ "
เสียงของเขาเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆ เธอในชุดพนักงานเรียบง่าย ผูกผมครึ่งศีรษะไว้หลวม ๆ แบบที่เขาไม่เคยเห็นเธอทำมาก่อน คนตัวเล็กกำลังหัวเราะ เสียงใส ดังแทรกเสียงเพลงคลอเบา ๆ ในร้าน แต่ที่ทำเอาเขาไม่ชอบใจก็ดูเหมือนจะเป็นไอ้ผู้ชายที่อยู่ข้างเธอในตอนนี้ เธอในตอนนี้กำลังยิ้มให้ผู้ชายคนนั้น...ไอ้หน้าหล่อที่นั่งตรงข้ามเธอ...อาชายืนนิ่ง กำหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว ดวงตาคู่ดุแข็งกร้าวขึ้นทันที
"มันเหรอ..." เสียงในอกคำรามถามวายุที่ยืนอยู่ข้างกัน วายุสังเกตเห็นท่าทีของเพื่อนก็วางมือลงเบา ๆ บนบ่า
“ใจเย็น อาชา อย่าวู่วาม เดี๋ย
