@อาชา
ผมยืนอยู่ท่ามกลางเสียงฮือฮาของนักศึกษาชายในคณะ ในขณะที่เฟย์ยืนร้องไห้จนตัวสั่นอยู่ตรงหน้า น้ำตาเปรอะเปื้อนสองแก้มใส เธอในตอนนี้โคตรน่าสงสาร ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงจะกระโดดถีบยอดหน้าตัวเองเป็นร้อยรอบ โทษฐานที่ทำให้เธอเสียใจ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ ความรู้สึกที่อยากจะดูแล อยากจะทะนุถนอมเธอมันไม่มีอีกต่อไปแล้ว
ผมยืนอยู่ในความเงียบปล่อยให้คำพูดของตัวเองกลายเป็นมีดเล่มคม กรีดลงตรงกลางหัวใจเธอ ที่ผ่านมาผมกดเธอเอาไว้ใต้ชายคาบ้าน ตัวเธอไม่มีศักดิ์ศรี ไม่มีสถานะ บอกตามตรงว่ายังรู้สึกรัก ยิ่งเธออยู่ใกล้ก็ยิ่งรัก ความรักที่เคยมีมันไม่เคยน้อยลงเลย แต่มันกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ จะให้ลืมก็ลืมเธอไม่ลง จะให้ปล่อยก็ปล่อยเธอไปไม่ได้อีกเช่นกัน เลยทำได้เพียงข่มขู่ให้เธออยู่กับผม ก่อนเคยสาบานต่อหน้าน้องสาวที่ตายไปแล้ว ชีวิตที่เหลืออยู่ของเธอต้องได้ลิ่มลองรสชาติของความเจ็บปวด และทางเดียวที่จะทำให้เธออยู่อย่า
