เงารักรอยเสน่หา

ห้างสรรพสินค้าใหญ่ใจกลางกรุงเทพมหานคร เด็กน้อยวัยสามขวบเศษกำลังตื่นตะลึงกับผู้คนมากมายที่เดินผ่านไปมา เด็กน้อยคนนี้เธอมีชื่อว่าเด็กหญิงชนัญญา ชื่อเล่นคืออะตอมนั่นเอง เด็กน้อยอาศัยอยู่กับมารดาเพียงสองคน ไม่บ่อยนักที่ชนัญชิดามารดาของเธอจะพาเธอมาเที่ยวเล่นที่ห้างสรรพสินค้าแบบนี้ ด้วยความที่ชนัญชิดาเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ทำให้เธอต้องทำงานหลายที่เพื่อให้ได้เงินมาเลี้ยงดูเจ้าตัวเล็กให้ดีที่สุด จวบจนวันนี้เธอทำหน้าที่แม่ได้อย่างสมบูรณ์แบบที่สุด เด็กหญิงชนัญญาเติบโตมาด้วยความรักและเป็นเด็กนิสัยดี ว่านอนสอนง่าย ไม่งอแงและไม่เคยร้องขอของเล่นราคาแพง อาจจะเป็นเพราะเธอพร่ำสอนบุตรสาวตั้งแต่เด็กน้อยจำความได้ถึงเรื่องการใช้เงิน ทำให้เด็กน้อยจำติดเข้ามาในใจจนกระทั่งทุกวันนี้ ในความโชคร้ายหลายๆ อย่างของชีวิต ชนัญชิดายังโชคดีที่บุตรสาวมาเป็นของขวัญให้เธอ และมีกัลยาณมิตรที่ดีอย่างป้าปิ๋ว หญิงชราข้างบ้านที่ทำหน้าที่ดูแลบุตรสาวให้เวลาที่เธอออกไปทำงาน ป้าปิ๋วรียกเงินเดือนจากเธอเพียงเดือนละสามพันบาท สำหรับค่าดูแลเด็กหญิงชนัญญา เพราะไม่อยากให้เธอทำงานหนักมากไปกว่านี้ และด้วยความเวทนาในชะตากรรมของสองคนแม่ลูก ทำให้นางปิ๋วดูแลสองคนแม่ลูกไม่ต่างจากญาติสนิทเลย ทำให้ชนัญชิดาซาบซึ้งใจเป็นอย่างมาก เธอจึงสามารถก้าวผ่านวันเวลาร้ายๆ ในชีวิตของเธอมาได้ ส่วนวันนี้ที่เธอได้พาบุตรสาวมาเที่ยวเล่นที่ห้างสรรพสินค้า ก็เพราะเธอรับปากกับบุตรสาวไว้นานแล้ว และวันนี้ก็เป็นวันที่เธอสามารถเคลียร์คิวงานทั้งสองที่ของเธอได้ เธอจึงได้พาเด็กน้อยมาที่ห้างสรรพสินค้า เมื่อได้เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความสุขของบุตรสาว เธอก็ต้องยิ้มออกมาอย่างหายเหนื่อย ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหน ขอเพียงได้เห็นบุตรสาวเติบโตขึ้นอย่างมีความสุข แม่อย่างเธอก็พร้อมจะทำทุกอย่างโดยไม่เหน็ดเหนื่อยแต่อย่างใด “แม่ดาขา แม่ดาเหนื่อยมั้ยคะ” เด็กหญิงชนัญญาถามมารดาเพราะเห็นมารดาอุ้มตนเองอยู่นานแล้ว “ทำไมคุณแม่ต้องเหนื่อยคะ” ชนัญชิดาถามบุตรสาวด้วยความสงสัย