เชื่อใจ...1 NC+++
520 คำ
“แค่นี้ไม่พอหรอก พี่ไม่ไหวแล้ว ดาทำพี่ควบคุมตัวเองไม่ได้รู้มั้ย” ทั้งที่ไม่อยากทำร้ายเธอ ไม่อยากรวบรัด แต่เพราะจุมพิตเมื่อสักครู่ มันทำให้ความเป็นชายที่ส่วนล่างพองคับแน่นขึ้นมาอย่างที่เขาไม่สามารถควบคุมมันได้
“แล้วพี่ปีจะทำยังไงล่ะคะทีนี้” ชนัญชิดาเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าแก่นเซี้ยว อยากรู้อยากลองอย่างที่เธอไม่เคยมีกับใครมาก่อน
“อย่าไปทำหน้าแบบนี้กับใครที่ไหนนะ” ปีมงคลเอ่ยเสียงดุ เขาคงทนไม่ได้ที่จะเห็นภาพเธอทำหน้าแบบนี้กับใครคนอื่นที่ไม่ใช่เขา
“หน้าแบบนี้มันยังไงคะ” หญิงสาวยังทำหน้าตาอยากรู้อยากลองทะเล้นใส่เขา
“ก็มันจะทำให้พี่ทนไม่ไหวล่วงเกินดาไงล่ะ” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาเสียงสั่น เขาพยายามควบคุมตนเองอย่างที่สุดแล้ว แต่เพราะความรักที่มีให้เธอ มันทำให้เขาอยากครอบครองเธอ และตอนนี้เขาก็แทบจะห้ามความปรารถนาของตนเองไม่ไหวแล้ว
“ไม่ไหวก็ไม่ต้องทนสิคะ” ชนัญชิดาเอ่ยออกมาอย่างตัดสินใจ ด้วยความที่ยังเด็กเธอคิดว่าแค่ความรักของคนสองคนเท่านั้นก็สามารถเอาชนะทุกอย่างได้ แต่เธอไม่รู้เลยว่าการเติบโตเป็นผู้ใหญ่ต้องผ่านความเจ็บปวดมากแค่ไหน
“พี่จะไม่ทนอีกต่อไปแล้วนะ พี่รักดานะ” ปีมงคลกล่าวก่อนที่เขาจะใช้เรียวปากหยักปิดไปที่เรียวปากบางของหญิงสาว ซึ่งชนัญชิดาก็ไม่มีท่าทีผลักไสแต่อย่างใด เธอหลับตาพริ้มปล่อยให้เขาควานหาความหวานจากโพรงปากบางของเธอ
ชนัญชิดาเพิ่งรับรู้ว่าความรักที่มันก่อขึ้นมาล้นหัวใจ มันจะทำให้เธอได้มีความสุขกับการมอบกายให้เขาเช่นนี้ ในขณะที่ร่างสูงก็เริ่มส่งลิ้นอุ่นชื้นเข้าไปเกี่ยวกวัดกับเรียวลิ้นเล็กของหญิงสาว เธอตอบรับด้วยสัญชาตญาณทำให้ตอนนี้เรียวลิ้นเล็กของเธอเกี่ยวกวัดกับเรียวลิ้นอุ่นชื้นของเขาอย่างงกๆ เงิ่นๆ นั่นมันทำให้เธอเสน่ห์ขึ้นมาจนเขาต้องยกยิ้มด้วยความพอใจ
ส่วนมือทั้งสองข้างของชายหนุ่มกำลังวุ่นวายอยู่กับการปลดเปลื้องชุดนักศึกษาของแฟนสาว เพียงไม่นานอาภรณณ์เหล่านั้นก็หลุดพ้นจากกายสาว เหลือเพียงอาภรณ์ชิ้นน้อยสองชิ้น ซึ่งไม่นานมันก็ตามลงไปที่พื้นไม่ต่างกัน
หลังจากที่จัดการกับร่างงามเรียบร้อยแล้ว เขาก็จัดการปลดเปลื้องอาภรณ์ของตนเอง ทั้งที่เขายังตักตวงความหอมหวานจากโพรงปากบางของหญิงสาวอย่างไม่รู้จักเบื่อ และด้วยความปรารถนาที่มันอัดแน่นจนเขาเจ็บปวดไปทั่วส่วนล่าง ชายหนุ่มก็จัดการกับสิ่งกีดขวางของตนเองได้ในไม่ช้า ทำให้ตอนนี้ร่างสูงของเขาก็ปราศจากสิ่งใดห่อหุ้มเช่นกัน
- ผู้เขียน
