“อย่าหน้าบึ้งสิ เดี๋ยวลูกจะออกมาหน้าบึ้งด้วย” ชายหนุ่มพยายามแหย่หญิงสาว
“เกี่ยวอะไรกับคุณล่ะ” หญิงสาวแหวใส่เขาทันที
“ไม่เกี่ยวยังไงก่อน นี่ลูกผม” พสุธายังคงแกล้งหญิงสาวต่อ
“ตกลงคุณจะพาฉันไปไหน” ฉัตรชฏาเอ่ยถามด้วยความไม่พอใจ
“ไปหาคุณแม่กับคุณยาย” พสุธาเอ่ยออกมาเสียงเรียบ
“ไปหาทำไมก่อน” หญิงสาวเอ่ยถามเสียงหลง เพราะความรู้สึกผิด หญิงสาวไม่อยากเจอหน้าท่าน เพราะยังรู้สึกผิดที่โกหกท่านทั้งสองคนอยู่
“ก็พาไปให้พวกท่านเป็นกรรมการไง ว่าเรื่องนี้ใครผิด” ชายหนุ่มเอ่ยพร้อมกับมองไปข้างหน้าไม่ได้สนใจหญิงสาวที่ไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เขาทำ เพราะเขาคิดว่ามารดาและยายของเขาจะสามารถผูกมัดให้เธอยอมรับความรับผิดชอบจากเขา
“ทำไมต้องทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่” หญิงสาวถามออกไปทันควัน
“มันต้องเป็นเรื่องใหญ่สิ ผมกำลังจะมีลูกทั้งคนเลยนะ” พสุธาเอ่ยออกมาด้วยความภาคภูมิใจ ส่วนฉัตรชฏาได้แต่ส่ายหน้าด้วยความระอา เธออุตส่าห
