สายตาเยือกเย็นจ้องแมวน้อยไม่วางตา ใช่เขารู้ว่าไม่ควรแต่เขาห้ามตัวเองไม่ได้มันเป็นไปตามธรรมชาติของสันดานคนไม่ดีอย่างเขา จูบแค่นี้มันยังไม่พอสำหรับเขาสักหน่อย คุณคีย์ยังอยากลองลิ้มชิมรสลิ้นเล็ก ๆ ในโพรงปากสีสวยว่าจะหวานขนาดไหน พอเธอพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่าให้เขาหยุดมันทำให้เขาแทบคลั่ง หลังจากที่เขาอายุ 15 ปีเต็มก็ไม่เคยมีใครหน้าไหนกล้าพูดคำนี้ใส่เขามาก่อน ถามว่าโกรธไหมไม่เลย…แค่รู้สึกขัดใจนิดหน่อย แต่เขาก็ยอมถอยหยุดการกระทำไว้ชั่วคราว มือทั้งสองยังคงวางไว้ที่เดิมไม่ว่าจะเป็นที่ท้ายทอย หรือ ที่ข้อมือบางของออญ่า
"รังเกียจ?"
"…"
"โกรธ?"
"…"
"เงียบ…งั้นต่อ"
"ยะ อย่าเพิ่งค่ะ"
"…"
"ไม่เหม็นกระเทียมหรอ"
แมวน้อยหลุบตาลงต่ำก่อนจะพูดเสียงเบา ประโยคที่ออกมาจากปากของเธอทำเอาคนอย่างเขาถึงกับอึ้ง เขาปรับทิศทางของสายตาไปที่จานอาหารด้านหลังของเธอ เบเกิลครีมชีสกระเทียมหายไปเกือบ 2 ชิ้น คุณคีย์เกือบ
