ทริปครอบครัว
“ตำแหน่งนี้คนอื่นเป็นไม่ได้ ต้องคนนี้เท่านั้น” สุดโปรดอมยิ้มนิด ๆ สายตาไม่ละไปจากใบหน้าผ่องใส ขนาดวันนี้เธอไม่ได้แต่งหน้า ยังสามารถสะกดสายตาเขาเอาไว้ได้ มองเท่าไรก็ไม่เคยเบื่อ
“ไม่เป็นค่ะ”
ชายหนุ่มยกไหล่ขึ้นนิด ๆ ก่อนจะยืดตัวไปหยิบเอ็นไก่ทอดมากินหน้าตาเฉย จะบอกว่าไม่รู้สึกอะไรกับการปฏิเสธของเธอก็ไม่ใช่ แต่เขาไม่อยากเร่งรัดอะไรเธอมากนัก อีกอย่างถึงแม้ว่าเธอจะตอบว่าไม่ หากสีหน้าและแววตาที่ไม่ได้แข็งอย่างเมื่อก่อนทำให้เขารู้สึกใจชื้นขึ้น
สุดโปรดคิดว่าคงต้องให้เวลาเธออีกสักหน่อย
เมื่อคืนนี้หลังจากอาบน้ำเสร็จ เขาได้ต่อสายไปปรึกษาพี่ชายที่เป็นหมอเรื่องโรคซึมเศร้าของสุพรรณวดี ถึงสุดเขตจะไม่ใช่หมอด้านจิตเวช แต่เขาก็คิดว่าคนเป็นพี่ก็คงมีข้อมูลเกี่ยวกับโรคนี้อยู่บ้าง แพทย์หนุ่มบอกว่าสำหรับผู้ป่วยโรคนี้ เวลาคือสิ่งสำคัญ เพราะไม่ใช่โรคที่จะหายได้ในสองสามวัน อาจจะต้องใช้เวลารักษา
