มีบทบาทในชีวิต
หลังจากจ่ายเงินและบอกที่อยู่สำหรับจัดส่งเสร็จสรรพ สุดโปรดก็แวะส่งคุณยายสุนีย์ที่บ้านเช่าหลังเดิมก่อน จากนั้นก็ขับรถตรงไปยังโรงพยาบาลรัฐที่อดีตคนรักเข้ารับการรักษาอยู่
“ถ้าพี่มีธุระหรือมีงานอะไรก็ไปก่อนได้เลยนะ เอยอยู่คนเดียวได้” สุพรรณวดีหันไปบอกเขาเมื่อรถยนต์คันหรูเลี้ยวเข้ามาในโรงพยาบาล หญิงสาวเกรงใจเพราะวันนี้เขาเสียเวลากับธุระของเธอมาเกือบจะทั้งวันแล้ว แถมยังจัดการนั่นนู่นนี่ให้อีกมากมาย อีกอย่างขั้นตอนการรักษาของโรง’บาลรัฐก็ไม่ได้รวดเร็วขนาดนั้น ถึงแม้จะมีเวลานัดหมาย แต่พอถึงเวลาจริง ๆ ก็ต้องได้รออยู่ดี ด้วยคนไข้ที่มาใช้บริการนั้นมีจำนวนต่อวันค่อนข้างเยอะ
“ไม่เอา พี่อยากอยู่ด้วย วันนี้พี่ไม่มีธุระที่ไหนหรอก พี่ให้พัฒน์จัดการแทนหมดแล้ว” ชายหนุ่มตอบพร้อมกวาดสายตามองหาที่จอดรถ
“แต่มันน่าจะนาน”
“ไม่เป็นไร พี่รอได้”
“ปลื้มอาจจะเบื่อ”
“อย่าห่วงเลยน่า พี่จัดการได้
