ตอนที่ 4 คุณเลขา
1403 คำ
เอลล่าก้าวเดินเข้ามาในสำนักงาน เธอทอดสายตาเห็นสาวผิวสีใบหน้างดงามก้าวเดินเข้ามาหาด้วยรอยยิ้มและเอ่ยกล่าวต่อเธอด้วยน้ำเสียงสุภาพ
“สวัสดีค่ะ เอลล่า บรู๊สใช่ไหมคะ” เธอเอ่ยถามเอลล่าทันที
“ใช่ค่ะ ฉันพึ่งมาทำงานเป็นวันแรก แล้วคุณคือ...”
“ลินดา แบล็ค อยู่แผนกเลขานุการค่ะ คุณมาเป็นเลขาส่วนตัวของบอสใช่ไหมคะ”
“ใช่ค่ะ”
“ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะคะ” ลินดาเอ่ยบอกกับเธอและจับมือกับเอลล่า
“เช่นกันค่ะ” เอลล่าเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
“เราขึ้นไปชั้นสิบหกก่อน ที่ทำงานของพวกเรา” ลินดาเอ่ยบอกเช่นนี้ เอลล่าเผยยิ้มและเดินตามเธอมายังลิฟต์ ไม่ช้าลิฟต์ก็เปิดออก ทั้งสองคนจึงก้าวเดินเข้าไป เอลล่าจึงเอ่ยถามลินดาทันที
“ฉันขอถามหน่อยได้ไหมคะ”
“ได้สิ”
“บอส เขาเป็นคนแบบไหน...คือว่า ฉันจะได้วางตัวถูก” เอลล่าเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ลินดาหันมาหาด้วยรอยยิ้ม
“บอสไม่เข้าบริษัทมาเป็นปีแล้ว หลังจากแฟนของบอสจากไปจากการโดนลอบฆ่า เมื่อปีก่อน ท่านก็อยู่แค่เวลบาร์กับกาสิโนของท่าน มีเพียงมิสเตอร์สมิธที่ดูแลบริษัท” ลินดาเอ่ยจบและถอนหายใจ ทำให้เอลล่ารู้สึกมีจิตสงสารขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
ลิฟต์เปิดออก ลินดาและเอลล่าเดินออกมาพร้อมกัน เอลล่าสังเกตว่าแผนกเลขานุการดูเรียบง่าย เธอเห็นทุกอย่างจัดเป็นที่เป็นทาง โต๊ะทำงานจัดเป็นระเบียบ มองไปด้านขวาตรงกลางเป็นห้องใหญ่มีป้ายติดเขียนว่า ซีอีโอ แดเนียล คาสโตร แล้วมองเห็นกระจกบานเล็กที่ไม่ได้ปิดบานเกล็ด เห็นว่ามีคนสวมสูทนั่งหันหลังมองออกไป นอกหน้าต่างเธอคิดว่าบอสนั่งอยู่แน่ ลินดาจึงพูดขึ้นทำให้เธอเบนความสนใจมาที่ลินดาอีกครั้ง
“เอลล่าตรงนี้คือโต๊ะทำงานของคุณ โต๊ะนี้ตรงกับห้องทำงานของบอส” ลินดาเอ่ยบอกจบ เอลล่าจึงมองโต๊ะทำงานของเธอ และเดินเข้าไปดูใกล้ๆ บนโต๊ะทำงานมีคอมพิวเตอร์ราคาแพง มันเป็นรุ่นใหม่ล่าสุดอีกด้วย โทรศัพท์วางอยู่ใกล้กัน และอุปกรณ์สำนักงานจัดไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย และมีโต๊ะข้างๆ เพื่อวางเอกสาร
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะสอนงานให้ ไม่ต้องซีเรียลมีฉันทั้งคน สบายหายห่วง” ลินดาเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“ขอบคุณมากค่ะ ลินดา” เอลล่ายิ้มให้เธอด้วยเช่นกัน
“เรามารู้จักคนที่จะร่วมงานกับคุณเถอะ” ลินดาเอ่ยเช่นนี้ เอลล่าจึงหันกลับมามองเหล่าเลขานุการสามคนยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตรฝั่งตรงข้ามกับโต๊ะของเธอ เอลล่าจึงแนะนำตัวก่อน
“สวัสดีค่ะ ฉันเอลล่า บรู๊ค ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” เบลล่าเอ่ยเช่นนี้ ผู้หญิงทางซ้ายของห้องลุกขึ้นยืนแล้วเอ่ยบอก
“เจน ฟอร์ด ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” เจนเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม คนด้านหลังโต๊ะของเธอจึงลุกขึ้น แล้วเอ่ยบอก
“สวัสดีค่ะ ฉันมาเรียม กรีน ยินดีที่ได้รู้จัก” มาเรียมเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้น หญิงสาวใบหน้าอ่อนสุด เธอเหมือนเด็กสุดในแผนก แต่อาจอายุมากกว่าเธอไม่กี่ปี เธอนั่งอยู่ที่โต๊ะขวาสุดลุกขึ้นยืน แล้วเดินตรงมากอดเอลล่า แล้วโอบกอด แล้วออกจากอ้อมกอดอย่างรวดเร็ว
“ฉันเบลล์ โลเปซ เลขาของผู้จัดการสมิธ ยินดีที่ได้รู้จัก” เบลล์เอ่ยด้วยรอยยิ้ม แล้วเอลล่าก็เอ่ยบอกกับทุกคนด้วยรอยยิ้ม
“ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ”
“เย็นนี้มีปาร์ตี้รับน้องที่เวลอย่าลืมต้องไปให้ได้นะ” เบลล์เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
“แน่นอนฉันไม่พลาดแน่” เอลล่าเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้นมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเหมือนเสียงสั่น ลินดาจึงเอาออกมาจากกระเป๋ากางเกงสแล็ค แล้วดูหน้าจอเล็กน้อย และรับสายทันที
“ค่ะท่าน” ลินดาเอ่ยบอกจบ มองเข้าไปในห้องกรรมการผู้จัดการใหญ่ ทำให้เธอแปลกใจไม่น้อย
“เดี๋ยวเรื่องใช้สำนักงานฉันจะบอกรายละเอียดในการใช้อีกที แต่ตอนนี้บอสรอคุณอยู่ในห้องแล้วค่ะ”
“หา วันนี้บอสมาเหรอ” เจนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจและแปลกใจในเวลาเดียวกัน เพราะบอสของพวกเธอไม่เคยเข้าบริษัทมาเป็นปี เจนจึงมองที่หน้าต่างบานเล็กเห็นว่าบอสของเธออยู่ในห้องจริงๆ ไม่ใช่เจนที่เห็นพวกเธอจึงเดินมาดูทั้งหมด
“โอ...พระเจ้า...หิมะต้องตกในทะเลทรายแห่งเวกัสแน่ๆ” มาเรียมเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงตกใจ
เอลล่าก้าวเดินเข้ามาในห้องเย็นฉ่ำของประธานกรรมการบริษัท เธอรู้สึกสังหรณ์ใจอย่างบอกไม่ถูกว่า เธอกลัวหรือเธอประหม่าที่เดินเข้ามาในห้องนี้ ทั้งที่มีลินดาเดินมาข้างๆ เธอ ทันใดนั้นเสียงของเขาก็ดังขึ้น
“ลินดาคุณออกไปก่อน” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเช่นนี้ แต่ทว่าเสียงของเขาฟังดูคุ้นๆ อย่างบอกไม่ถูก แต่ว่าลินดาก้าวเดินออกจากห้องไปแล้ว เมื่อเสียงประตูปิดลง ในห้องนี้ก็เงียบไปชั่วขณะหนึ่ง ชายหนุ่มเจ้าของห้องนี้ก็ค่อยๆ หันกลับมามองเธอ ทำให้เธออุทานขึ้นด้วยความตกใจ
“คุณ!”
“หวัดดี คุณเลขา ผมแดเนียล คาสโตร บอสของคุณ” แดเนียลเอ่ยด้วยรอยยิ้ม หญิงสาวหันกลับไปที่ประตูแล้วเดินไปเปิดลูกบิด แต่มันเหมือนมันล็อกจากด้านนอก ทำให้เธอหมุนลูกบิดไม่ได้
“คุณทำอะไรอยู่หรือ” แดเนียลเอ่ยถามอีกครั้ง เธอจึงหันมามองเขา แต่ว่าใบหน้าเธอชนเข้าที่อกแกร่งของเขาทันที หญิงสาวจึงรีบถอยห่างทันที แล้วเอ่ยแผ่วเบา
“นรกชัดๆ” หญิงสาวเอ่ยเช่นนี้ ทำให้เขาเผยยิ้ม
“ใครอยู่กับผมได้ขึ้นสวรรค์ทุกคนนั่นแหละ คุณเลขา” แดเนียลเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“คุณเป็นบอสเหรอ” แอลล่าเอ่ยถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ ว่าเขาคือเจ้านายจริงๆ หรือ
“ใช่ผมเป็นบอสใหญ่ และเป็นเจ้าของที่นี่ ใหญ่พอไหม” แดเนียลเอ่ยด้วยรอยยิ้ม หญิงสาวอึ้งไปพักหนึ่งว่าเขาคือ คนที่เกือบชนเธอตายบนกลางถนน ตอนนี้กลับเป็นเจ้านายของเธอไปได้อย่างไง มันไม่ใช่
แดเนียลยืนมองเธอที่นิ่งสงบเหมือนเหม่อลอย เขาจึงถามเธอด้วยรอยยิ้ม
“ถ้ามันไม่ใหญ่พอ เดี๋ยวผมให้ดูในสิ่งที่ใหญ่กว่านั้น” แดเนียลไม่พูดเปล่า เขาปลดหัวเข็มขัดออกทันที พร้อมรูดซิปกางเกงลง หญิงสาวถอยห่างยกมือขึ้นแล้วเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงดุดัน
“พอไม่ต้อง ฉันจะลาออก ขอใบลาออกให้ฉันด้วย” หญิงสาวพูดเช่นนี้ ชายหนุ่มเผยยิ้มและเอ่ยบอกเธอ
“คุณเลขา คุณได้เซ็นสัญญาในการเป็นเลขานุการไปแล้วนะ อีกสองปีกว่าที่คุณจะลาออกได้ อีกอย่างหนึ่งถ้าคุณฉีกสัญญา คุณต้องชดเชยให้บริษัทมากกว่าห้าหมื่นเหรียญ ได้อ่านสัญญาแล้วหรือยัง” เขาเอ่ยบอกเช่นนี้ หญิงสาวจ้องใบหน้าเขา ด้วยสีหน้าดุดันและไม่พูดสิ่งใด เขาจึงเอ่ยต่อ
“คุณเลขา ไม่ต้องกังวลใจว่าผมจะข่มขืนหรือขืนใจคุณ เพราะผมไม่ทำเช่นนั้นแน่นอน ถ้าคุณไม่ร้องขอ แต่ถ้าคุณต้องการผมเมื่อไหร่ ผมยินดีพลีกายถวายเรือนร่างที่เซ็กซี่เกินต้านทานให้คุณทันที” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม หญิงสาวจึงเดินห่างจากเขา
“วันนี้มีงานอะไรให้ฉันทำ” หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แล้วหันกลับมองเขาอีกครั้ง
“คุณเลขา ผมอยากดื่มกาแฟ คุณช่วยไปชงให้ผมได้ไหมครับ” แดเนียลเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม
nc จะมาหนักๆ หลังจากตอนที่ 10 ไปแล้ว รับรอว่าดุเดือดเผ็ดมันทุกท่วงท่า
ทุกคอมเม้นท์ของทุกๆ ท่านมีความหมาย อย่าลืมเข้ามาคอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังให้ไรท์ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
- ผู้เขียน
