ตอนที่ 5 อ่อยเหยื่อ
1226 คำ
หญิงสาวไม่พูดสิ่งใด เดินไปที่ประตูอีกครั้ง หมุนลูกบิดเพื่อเปิดประตู แต่ครั้งนี้กลับเปิดประตูได้ เธอจึงก้าวออกไปทันที จอนสันก้าวเดินมายังห้องของแดเนียล เห็นหญิงสาวเดินฟาดงวงฟาดงาออกไปด้วยอาการหัวเสียสุดๆ เขาจึงเข้ามาในห้องทันที เห็นว่าแดเนียลกำลังรูดซิปกางเกง เขาจึงเผยยิ้มแล้วเอ่ยขึ้น
“แดเนียล วันแรกนายก็เอาเลยเหรอ” จอนสันเอ่ยเช่นนี้ แดเนียลจึงเดินไปที่โต๊ะทำงาน
“ไม่มีอะไร ถ่อมาถึงห้องฉันมีอะไรหรือ” แดเนียลเอ่ยขึ้นและเปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์
“พรุ่งนี้คุยกับมิสเตอร์แอนโทนี่ ที่กาสิโนนายอย่าลืมไป”
“ทำไมถึงนัดที่กาสิโนของฉัน”
“ฉันได้ข้อมูลมาว่า แจ็กสัน แอนโทนี่เขาเป็นนักเล่นตัวยง ฉันเลยนัดเขาที่นั่นตอนสามโมงเย็น นายก็เป็นนักเล่นคงเจรจาการซื้อโรงแรมของเขาได้ดี อีกอย่างหนึ่งที่ของเขามีแต่คนอยากได้ ถ้าเราได้ตรงนั้นถือว่าได้เพชรน้ำงามเลยทีเดียว” จอนสันเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ส่งรายงานให้ฉันดูด้วย” แดเนียลเอ่ยเช่นนี้
“ได้” จอนสันเอ่ยบอก แล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที ก้าวเดินออกไป เขาเห็นว่าเอลล่าเดินเข้ามาด้วยสีหน้าบูดบึ้ง แต่เธอก็ฉีกยิ้มให้เขา เขาจึงยิ้มให้กลับ พอเธอผ่านหน้าเขาไปเธอก็มีสีหน้าเหมือนเดิม เขาคิดว่ามันต้องมีเรื่องสนุกครึกครื้นเร็วๆ นี้แน่ เพราะเขาเห็นว่าส่วนมากหญิงสาวจะวิ่งเข้ามาตอมดอมดมแดเนียล แต่กลับไม่ใช่กับเธอคนนี้
เอลล่าก้าวเดินเข้าไปพร้อมกับถ้วยกาแฟที่มีจานรองอยู่ เธอวางตรงหน้าเขา แดเนียลมองเธอด้วยรอยยิ้ม แล้วยกแก้วกาแฟดื่มหนึ่งคำ แล้วเอ่ยกับเธอด้วยรอยยิ้ม
“ไม่เลว” ชายหนุ่มเอ่ยบอก แล้วยกแก้วกาแฟดื่มจนหมด
“ฉันไปได้หรือยัง” หญิงสาวเอ่ยถามเขา เขาจึงทอดสายตามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า เห็นว่าเธอสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงบานไม่เข้ากับรูปร่าง ชายหนุ่มจึงหรี่ตาลงแล้วเอ่ยถาม
“คุณเลขา ใครสอนคุณแต่งตัวเชยชะมัด”
“ฉันจะแต่งตัวอย่างไงมันก็เรื่องของฉัน” หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงดังขึ้น ชายหนุ่มเผยยิ้ม แล้วลุกขึ้นยืนตรงมาหาเธอด้วยรอยยิ้ม หญิงสาวจึงถอยหนีทันที
“คุณเลขา ไม่ควรเสียงดังใส่เจ้านายของคุณนะ” เขาเอ่ยเช่นนี้ แล้วก้าวเดินไปประชิดตัวเธอ หญิงสาวจึงถอยติดชิดกำแพง ใช้มือดันอกเขา แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว
“อย่านะ!” เธอเอ่ยเช่นนี้ ชายหนุ่มใช้มือดึงเศษใบไม้ออกจากผมของเธอ
“ผมไม่ได้ทำอะไรคุณสักหน่อย แค่ใบไม้ติดผมคุณก็แค่นั้น” เขาเอ่ยจบแล้วเดินไปที่ประตู มองหญิงสาวที่มีสีหน้าตกใจไม่น้อย เขาจึงเผยยิ้มอีกครั้ง และเอ่ยบอกเธอ
“มากับผม” เขาเอ่ยเช่นนี้ ทำให้เธอหันไปมองเขาด้วยสีหน้าสงสัย
“ไปไหน” เธอเอ่ยถามเช่นนี้ เขาเปิดประตูออกกว้าง แล้วผายมือเชื้อเชิญ หญิงสาวจึงเดินมาด้านหลังเขา เขาจึงเดินออกไปก่อน เธอจึงเดินตามหลังเขาทันที เขาหันไปหาลินดาที่นั่งใกล้ทางเดินที่สุด แล้วเอ่ยบอกเธอ
“เอารถออก”
“ค่ะท่าน” ลินดารับคำสั่งและใช้โทรศัพท์โทรออกทันที
เอลล่าก้าวเดินตามหลังแดเนียลที่เดินนำหน้าเธออยู่ เขาพาเธอเข้ามาในห้างเพื่อพาเธอมาหาซื้อเสื้อผ้า แต่ทว่าสาวน้อยสาวใหญ่ต่างทอดสายตามองเขา ชายหนุ่มก็มองเขาด้วยรอยยิ้ม และส่งสายตาให้พวกเธอ หญิงสาวอยากเดินหนีไปที่อื่นแทบจะขาดใจ แต่ทว่าบอดี้การ์ดของเขาตามหลังมาเป็นกระบวนเหมือนไปยกทัพจับศึกที่ไหน
แดเนียลก้าวเดินเข้ามายังร้านขายเสื้อผ้าหรูแห่งหนึ่ง เธอจึงเดินตามเข้าไปด้วย เขาเดินดูชุดภายในร้าน แล้วชี้ทีละชุด พนักงานจึงหยิบชุดออกจากราวแขวนผ้า เธอทอดสายตาดูว่ามันมีมากกว่าสิบชุด แล้วเขาก็หันไปบอกพนักงานแคชเชียร์ว่า
“เอาหมดที่ผมเลือก และเอาคอลเลกชันใหม่ๆ มาให้ผมดูทุกเดือน ส่งมาเพนท์เฮาส์ของผม” เขาเอ่ยบอกพนักงานเช่นนี้
“ค่ะ” พนักงานเอ่ยด้วยรอยยิ้ม แดเนียลหันมาหาเอลล่าที่ยืนอยู่ด้านข้างไม่พูดไม่กล่าวสิ่งใดที่ ตั้งแต่นั่งรถสปอร์ตหรูออกมาจากบริษัท
“เอาหล่ะ ไปอีกร้านคุณต้องสวมชุดเดรสไปคุยงานกับลูกค้าที่กาสิโนวันพรุ่งนี้”
“แค่นี้ยังไม่พออีกเหรอ คุณจะให้ฉันไปเดินแฟชั่นโชว์หรือจะให้ฉันไปอ่อยเหยื่อยั่วสวาทกันแน่” เอลล่าเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดัน
“คุณแต่ตัวเชยแบบนี้ จะไม่ให้ผมเหมาร้านซื้อเสื้อผ้าได้อย่างไง อย่าลืมสิว่าคุณเป็นเลขานุการของซีอีโอสุดฮอต” แดเนียลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ตามใจเถอะ แต่ฉันใส่ชุดแบบนี้มาทำงานทุกวัน” เธอเอ่ยบอกเช่นนี้ เขาจึงก้าวเดินไปใกล้เธอ ทำให้เธอถอยหนีชิดกำแพงอีก แล้วเอ่ยบอกเธอด้วยน้ำเสียงโทนต่ำ
“คุณเลขา ผมมีวิธีถอดเสื้อผ้าออกจากตัวคุณออกอย่างที่คุณไม่รู้ตัว” เขาเอ่ยเช่นนี้ มันทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัวในใจ
“ฉันใส่ก็ได้ พอใจไหม” เธอเอ่ยบอกจบ แล้วจึงผลักอกเขาทันที ให้เขาถอยห่างจากตัวเอง เขาจึงถอยออกจากเธอทันที
“พอใจมาก คุณเลขา” เขาเอ่ยด้วยรอยยิ้ม แล้วเดินออกจากนอกร้าน หญิงสาวจึงเอ่ยขึ้นอย่างหัวเสียสุดๆ
“ให้ตายเถอะ”
สี่โมงครึ่งคือเวลาเลิกงาน ลินดาก้าวเดินมาหาเอลล่าที่โต๊ะ แล้วส่งแท็บเล็ตรุ่นใหม่ล่าสุดให้เธอ เอลล่าจึงรับเอาไว้ด้วยความสงสัย แล้วลินดาก็บอกกับเธอด้วยรอยยิ้ม
“ในแท็บเล็ตนี้มีตารางของบอสและผู้บริหารทั้งหมด และทุกคนจะส่งรายงานมาให้คุณทุกวัน เพื่อจะได้จัดเวลาให้บอสได้ ไม่เข้าใจถามมาได้เลย ฉันและเหล่าเลขายินดีให้คำตอบทุกเมื่อนะจ๊ะ”
“ขอบคุณ” เอลล่าเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“จริงสิ พรุ่งนี้ไปกาสิโนกับบอส เธอมีเสื้อผ้าใส่ไปหรือยัง”
“มีแล้วจ้ะ”
“ดี...ตอนนี้เราไปรับน้องกันเถอะ” เบลล์เอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม และคล้องคอเอลล่าพากันเดินออกจากตรงนั้น แดเนียลที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะเผยยิ้มเล็กน้อย แล้วหันกลับไปมองคอมพิวเตอร์ดูตารางงานที่ต้องทำในเดือนนี้
nc จะมาหนักๆ หลังจากตอนที่ 10 ไปแล้ว รับรอว่าดุเดือดเผ็ดมันทุกท่วงท่า
ทุกคอมเม้นท์ของทุกๆ ท่านมีความหมาย อย่าลืมเข้ามาคอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังให้ไรท์ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
- ผู้เขียน
