ฮันเตอร์...
"เป็นอะไร" ผมถามคนใต้ร่างที่จู่ๆ ก็นิ่งไปสักพักก็มีน้ำตาไหลอาบแก้ม
"เปล่า"
"เปล่าแล้วร้องไห้ทำไม"
"ฉัน..ฮึก ฮึก" เหมือนเธอไม่อยากจะพูดแต่ผมพอจะเดาได้ว่าเพราะอะไรมันมีไม่กี่เรื่องหรอกที่จะทำให้เธอร้องไห้เมื่ออยู่กับผม
"เธอกำลังคิดถึงเหตุการณ์วันนั้นใช่ไหม" ผมเดาเอาว่าเธออาจจะคิดถึงวันนั้น วันที่เธอเข้ามาในห้องแล้วเห็นผมกับมินนี่เพื่อนของเธอกำลังนั่งจูบกับผมอยู่ในสภาพที่เสื้อผ้าหลุดลุ่ย พอผมพูดจบเธอก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนักแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรผม
"ถ้าฉันจะบอกเธอวันนี้ว่า....ฉันขอโทษที่เคยทำเธอเสียใจเธอจะยอมรับคำขอโทษจากคนเลวๆ แบบฉันได้หรือเปล่า" ผมไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกผิดกับข้าวฟ่างทั้งที่เธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกที่ผมเบื่อแล้วก็ทิ้ง แต่ผมก็อยากจะขอโทษเธอในวันนี้แม้ว่ามันอาจจะสายเกินไปเพราะว่าผมปล่อยให้เวลามันผ่านมานานเกือบสี่ปีผมปล่อยให้เธอเลี้ยงลูกคนเดียวตามลำพังโดยที่ผมไม่เคยร
